اکوسیستم ارز رمزنگاری که به سرعت در حال تکثیر است، مشکلات انتخابی خاص خود را برای سرمایه گذاران و تریدرها به وجود آورده است. ارزهایی وجود دارد که ادعا میکنند میراث دار واقعی چشم انداز بنیانگذار بیتکوین، ساتوشی ناکاماتو هستند. در این مقاله قصد داریم تا به بررسی ارز دش بپردازیم:
دش چیست؟
دش در سال 2014 راه اندازی شد، که در ابتدا یک دارک کوین بود، و برای اطمینان از حفظ حریم خصوصی کاربر و ناشناس بودن آن طراحی شده بود. در حقیقت، وایت پیپر این ارز، توسط ایوان دافیلد و دنیل دیاز طراحی شد، که آن را به عنوان "اولین ارز رمزنگاری محرمانه محور" توصیف میکنند که بر اساس کارهای ناکاموتو ساخته شده است. نام این ارز قبل از تصمیم گیری درباره نام نهایی آن، دو بار تغییر کرده است.
در حالی که از ویژگیهای رمزگذاری قوی برخوردار است، میتواند وسیلهای برای انجام معاملات روزانه شود. از زمان نوشتن این مقاله، این دوازدهمین ارز رمزنگاری شده با ارزش جهانی است. در سال 2017، در بحبوحه افزایش ارزش گذاری ارزهای رمزپایه، قیمت آن بیش از 8000٪ جهش کرد.
این ارز مانند بیتکوین، یک ارز دیجیتالی است که میتواند برای ارسال یا دریافت پرداخت استفاده شود. در حقیقت، دش روی فناوری بلاکچین ساخته شده است که بیتکوین از آن استفاده میکند، با این حال، پیشرفتهای چشمگیری در آن ایجاد شده است.
دش بدلیل حریم خصوصی بهتر و سرعت معاملات بیشتری نسبت به بیتکوین محبوبیت پیدا کرد که با کمک یک مدل منحصر به فرد شامل "مستر نودها " توانست به این مهم دست یابد. برخلاف بیت کوین، شبکه دش میتواند بودجه خود را برای ایجاد پیشرفت بیشتر در فناوری دش تأمین کند. دش ترکیبی از کلمات "Digital" و "Cash" است، در 18 ژانویه 2014 توسط ایوان دافیلد، با عنوان "Xcoin (XCO)" منتشر شد. در 28 ژانویه 2014، نام آن به "Darkcoin" تغییر یافت، تا سرانجام در 25 مارس 2015 به "دش " تغییر نام یافت.
دش از لایت کوین فورک شد که لایت کوین نیز از بیتکوین فورک شد. با بروز فورک، یک اشکال معرفی شد و در نتیجه طی دو روز اول 1.9 میلیون سکه دش استخراج شد. 1.9 میلیون حدود 10٪ از کل سکههای دش است که تا به حال وجود داشته است.
پس از این خطای فنی، ایوان دافیلد پیشنهاد راه اندازی مجدد سکه را داد، اما انجمن دش این پیشنهاد را نپذیرفت و بنابراین پروژه به همان روال ادامه یافت. از زمان راه اندازی آن در سال 2014، قیمت ارز رمزنگاری شده دش کمتر از 10 دلار تا پایان سال 2016 بود. در ابتدای سال 2017 شروع به افزایش کرد و در بیستم دسامبر همان سال به 1540 دلار رسید.
دش ویژگیهای بسیاری دارد که آن را نسبت به سایر ارزهای رمزپایه مانند بیتکوین و لایتکوین فراتر میبرد. به دلیل این سه ویژگی میتوان از دش برای انجام معاملات به صورت خصوصی و سریع استفاده کرد:
1-مستر نودها
2- PrivateSend
3- InstantSend
1-مستر نودها
در بلاکچین بیتکوین ماینرهایی وجود دارند که معاملات انجام شده در بلاکچین را بررسی میکنند و به نوبه خود برای کارشان پاداش میگیرند. به همین ترتیب، در بلاکچین این ارز، ماینرها نیز وجود دارند، اما سیستم به دو قسمت مستر نودها و ماینرها تقسیم شده است.
یک کاربر برای تبدیل شدن به مسترنود باید حداقل 1000 دش واریز کند. مسترنودها به عنوان سرورهای خاصی عمل میکنند که عملکردهای حیاتی را در شبکه رمزنگاری دش انجام میدهند. آنها مسئول معاملات خصوصی (PrivateSend)، معاملات فوری (InstantSend) و سیستم حاکمیت و خزانه داری هستند.
مستر نودها امنیت شبکه را بهبود میبخشند و تضمین میکنند که تراکنشها به سرعت معاملات نقدی سریع باشند که این امر هزینه و تلاش برای مستر نودها را در بر دارد، بنابراین آنها توسط شبکه پاداش میگیرند.
2-ارسال خصوصی
یکی از مشکلات بلاکچین بیتکوین عمومی بودن آن است. معنی این امر این است که اگر معاملهای با بیتکوین انجام دهید، هر کسی در جهان که به اینترنت دسترسی دارد میتواند آدرس عمومی فرستنده و گیرنده هر معامله، ارزش معامله، و معاملات قبلی که بیتکوین در آن نقش داشته است را مشاهده کند، اما دش خدماتی به نام PrivateSend (ارسال خصوصی) ارائه میدهد که حریم خصوصی برای معاملات ایجاد میکند. به همین دلیل، نه میتوان معاملات دش را جستجو کرد و نه هویت کاربران برای جهانیان آشکار میشود و این معاملات خصوصی توسط مسترنودها تسهیل میشوند.
3-ارسال فوری
به طور متوسط، تایید هر معامله بیتکوین حدود 10 دقیقه طول میکشد. از طرف دیگر، انجام تراکنش با استفاده از ویزا یا مسترکارت فقط چند ثانیه طول میکشد. دش با ارائه سرویس ویژهای به نام "InstantSend" این مشکل را حل میکند. با استفاده از InstantSend (ارسال فوری)، تراکنشهای دش تقریباً بلافاصله توسط شبکه مسترنود تأیید میشوند و این امر هزینه اضافی برای سرویس InstantSend نسبت به یک معامله معمولی دش در بر دارد.
تفاوت دش با بیت کوین چیست؟
تفاوت اصلی بین دش و بیت کوین در الگوریتمی است که آنها برای استخراج استفاده میکنند. دش از الگوریتم X11 استفاده میکند، که اصلاح الگوریتم اثبات سهام است و بیتکوین از الگوریتم اثبات کار استفاده میکند.
علاوه بر این، نقاط تمایز دیگری نیز بین این دو ارز رمزپایه وجود دارد. هر دو سیستم مختلفی برای رسیدگی به معاملات دارند. تراکنشهای موجود در بلاکچین بیتکوین باید توسط همه گرههای موجود در شبکه تأیید شود. در این سیستم، ماینرهای بیتکوین که گرههای کامل هستند، متعهد میشوند که مقدار زمان و هزینه را افزایش دهند تا از عملکرد بهینه اطمینان حاصل کنند. با مقیاس گذاری شبکه بیتکوین این یک کار غیرممکن میشود.
همانطور که رویدادهای اخیر نشان داده اند، این فرآیند زمانبر است و پردازش کند منجر به معاملات عقب افتاده در حافظه بیتکوین میشود. به نوبه خود، این میتواند منجر به هزینههای بالای معامله شود و بیتکوین را به عنوان ارز رمزنگاری شده برای معاملات روزانه نامناسب سازد.
دش از انگیزههای اقتصادی به عنوان نقطه شروع استفاده کرده و سیستمی از مسترنودها را برای ساده سازی تأیید و اعتبار سنجی معاملات ایجاد کرد. مسترنودها اساساً گرههای کاملی هستند که دارای یک سرمایه شروع 1000 دشی در سیستم خود هستند که به کاربران امکان میدهد تا هزینه خدمات را بپردازند و از سرمایه خود بازپرداخت کنند.
همچنین مشکلات مقیاس پذیری معاملات را برطرف میکند. این به این دلیل است که آنها تعداد گرههای مورد نیاز برای تایید موفقیت آمیز تراکنش را به تعداد قابل کنترل کاهش میدهند. آنها مسئول تأیید معاملات شبکه ماینر و ارائه خدماتی از قبیل پرداخت و حریم خصوصی به شبکه دش هستند.
پروتکل حاکمیت درونی و تامین بودجه در خود
در بیتکوین هنگامی که یک بلوک استخراج میشود، 100٪ پاداش به ماینرها میرسد. با این حال، با دش، 10٪ از کل جوایز استخراج به دش برمیگردند و برای تأمین بودجه رشد و پیشرفت این ارز استفاده میشود. این بدان معنی است که ارز رمزنگاری شده دش میتواند رشد خود را تأمین کند. شرکت کنندگان در شبکه دش به پیشنهادهای مختلف رای میدهند و هرکسی در انجمن ارزهای رمزپایه دش فرصتی برای ابراز عقیده و کمک به توسعه پیدا میکند. این بسیار مهم است، زیرا بلاکچین یک فناوری مدرن است که قبل از اینکه جریان پیدا کند، نیاز به توسعه مداوم دارد.
1 Comment
خیلی خوب بود . سپاس