آشنایی با توکن و کوین و تفاوتهای آنها با یکدیگر 

"توکن‌ها" و "کوین‌ها" اصطلاحات رایجی هستند که در فضای ارز دیجیتال می‌شنوید. بسیاری نمی‌دانند که بین این دو تفاوتی وجود دارد و این اصطلاحات را به جای یکدیگر استفاده می‌کنند. با این حال، "توکن" و "کوین" هر یک به دسته جداگانه‌ای از ارزهای دیجیتال اشاره دارند و درک این تمایز مهم است.

 "توکن‌ها" و "کوین‌ها" هر دو برای تعریف یک واحد از ارزش بلاک‌چین استفاده می‌شوند. با این حال، توکن‌ها در بلاک‌چین‌های موجود ساخته و میزبانی می‌شوند، در حالی که کوین‌ها ارزهای دیجیتالی بی‌نظیری هستند که مبتنی بر بلاک‌چین‌های مستقل خود هستند.

کوین‌ها

 کوین دیجیتال سرمایه‌ای است که بلاک‌چین خاص خود را دارد. بیت‌کوین (BTC)، اتر (ETH) و لایت‌کوین (LTC)  برخی از نمونه‌های کوین هستند.

مردم از کوین‌هایی مانند بیت‌کوین برای پرداخت کالاها و خدمات، معامله با ارزهای دیگر یا ذخیره به عنوان سرمایه‌گذاری استفاده می‌کنند. در حال حاضر کوین‌ها عمدتا برای معاملات پولی استفاده می‌شوند. با این حال، کوین‌ها موارد استفاده دیگری دارند. به عنوان مثال، کوین اتر برای تأمین معاملات در شبکه اتریوم استفاده می‌شود. می‌توان روی اتریوم توکن ایجاد کرد، اما همچنان اتر برای ارسال توکن لازم است. اتر هزینه استخراج (بودجه رایانه‌هایی که تراکنش‌های شبکه اتریوم را تأیید می‌کنند) را تأمین می‌کند.

دش، کوین دیگری است که دارای قابلیت‌های اضافی است. اگر کاربران مقدار مشخصی از دش را در اختیار داشته باشند، می‌توانند در مورد تصمیمات مهم در شبکه دش رای دهند. به عنوان مثال، اگر ایده‌ای برای بروزرسانی شبکه دش پیشنهاد شود، کسانی که دش کافی دارند می‌توانند برای تصمیم گیری در مورد بروزرسانی رأی دهند. این حق رأی دادن به دارندگان دش این امکان را می‌دهد تا در مورد چگونگی تکمیل پروژه حرفی برای گفتن داشته باشند.

اگرچه ممکن است کوین‌ها قابلیت‌هایی داشته باشند، اما به طور کلی می‌توانیم کوین را به عنوان وسیله پرداخت در نظر بگیریم. توکن‌ها عملکرد گسترده‌تری دارند.

توکن‌ها

 توکن‌ها برخلاف کوین‌ها، روی بلاک‌چین‌های موجود ایجاد می‌شوند. تا کنون رایج‌ترین پلتفرم شناخته شده برای توکن، پلتفرم اتریوم است. از دیگر پلتفرم‌های توکن می‌توان به  Stellar ،NEO ،Omni و EOS اشاره کرد. به توکن‌هایی که روی اتریوم ساخته شده‌اند، توکن‌های ERC-20 گفته می‌شود، در حالی که به توکن‌های ساخته شده روی NEO، توکن‌های NEP-5 گفته می‌شود. برخی از نمونه‌های توکن شامل (ZRX)، (BAT) و (GNT) هستند. این توکن‌ها در بلاک‌چین اتریوم وجود دارند.

ایجاد توکن به مراتب آسان‌تر از کوین است. ایجاد توکن مستلزم پیروی از یک الگوی استاندارد در بلاک‌چین، مانند پلتفرم اتریوم یا NEO است که به شما امکان می‌دهد توکن خود را ایجاد کنید. ایجاد آن نیازی به ایجاد بلاک‌چین جدید ندارد و این موضوع باعث صرفه‌جویی در وقت و منابع می‌شود.

 بیشتر توکن‌ها برای استفاده با DApps (اپلیکیشن‌های غیرمتمرکز) وجود دارند. پس از ایجاد، از توکن‌ها برای فعال‌سازی ویژگی‌های برنامه‌ای که برای آن طراحی شده‌اند استفاده می‌شود. از آنجا که توکن‌ها برای استفاده در DApp  ایجاد شده‌اند، هدف آنها بستگی به خود برنامه دارد. به عنوان مثال، در DAppهای بازی، توکن‌ها به کاربران اجازه می‌دهند بازی را انجام دهند. محتوای موسیقی DApps به کاربران امکان دسترسی به ویژگی‌هایی مانند تماشای ویدیو موسیقی یا پخش مستقیم آهنگ را می‌دهد.

سایر کاربردهای توکن عبارتند از:

توکن دارایی: توکن‌هایی که توسط دارایی‌های دنیای واقعی مانند طلا یا املاک و مستغلات پشتیبانی می‌شوند.

استیبل‌کوین‌ها: توکن‌هایی که نسبت به ارزهای رمزپایه مانند بیت‌کوین پایدارتر هستند و با ارزهایی مانند دلار آمریکا یا یورو پشتیبانی می‌شوند.

در حالی که ارز رمزنگاری شده به طور مستقل کار می‌کند و از پلتفرم خود استفاده می‌کند، یک توکن فقط یک ارز رمزپایه است که روی بلاک‌چین قبلی موجود ساخته شده است. همه توکن‌ها رمز ارز هستند، اما همه رمزارزها توکن نیستند.

تفاوت توکن و کوین

به طور خلاصه، توضیح ساده تفاوت ‌کوین در مقابل توکن این است که یک کوین بلاک‌چین مخصوص به خود را دارد، در حالی که یک توکن ندارد.

هم توکن‌ها و هم کوین‌ها قابل ذخیره در کیف‌پول‌های دیجیتال هستند. دو نوع کیف‌پول اصلی وجود دارد، گرم و سرد. کیف‌پول‌های گرم از طریق اینترنت متصل می‌شوند و در همه جا قابل دسترسی هستند. کیف‌پول‌های سرد به صورت آفلاین ذخیره می‌شوند. کیف‌پول باید با پلتفرم کوین یا توکن سازگار باشد. بسیاری از کیف‌پول‌هایی که توکن‌های ساخته شده بر روی پلتفرم اتریوم را ذخیره می‌کنند، سازگاری خود را با ERC-20 تبلیغ می‌کنند.

اگرچه بین تعریف "توکن" و "کوین" چند ابهام وجود دارد، اما جامعه رمزنگاری به طور کلی موافق است که کوین به عنوان روشی برای پرداخت است. توکن‌ها روی یک بلاک‌چین کار می‌کنند و به DApp دسترسی پیدا می‌کنند و عملکردهای آن پروژه را ممکن می‌سازند.