پروتکل نیر (NEAR) چیست؟

پروتکل نیر یک قرارداد هوشمند با قابلیت اثبات سهام عمومی (PoS) است که به عنوان یک پلتفرم رایانش ابری توسط جامعه شناخته شده است. نیر که توسط NEAR Collective ساخته شده است، برای میزبانی برنامه‌های غیر متمرکز (dApps) طراحی شده است و تلاش می‌کند تا با اتریوم و سایر بلاکچین‌های پیشرو در قرارداد هوشمند مانند EOS و Polkadot رقابت کند. توکن بومی NEAR نیز به همین نام نامیده می‌شود و برای پرداخت کارمزد تراکنش و ذخیره سازی استفاده می‌شود.

پروتکل نیر بر ایجاد یک پلتفرم توسعه دهنده و کاربر پسند متمرکز شده است. برای انجام این مأموریت، نیر ویژگی‌هایی مانند نام حساب‌های قابل خواندن توسط افراد را در مقابل آدرس‌های کیف پول رمزنگاری شده و توانایی کاربران جدید برای تعامل با dApps و قراردادهای هوشمند بدون نیاز به کیف پول را در خود جای داده است. پروژه‌هایی که بر اساس نیر ساخته می‌شوند شامل پروتکلی است که به توسعه دهندگان اجازه می‌دهد تا بر اساس دارایی‌ها، کالاها، رویدادهای دنیای واقعی و موارد دیگر بازار را ایجاد کنند. فناوری پروتکل نیر با افزایش محبوبیت dApp ها در جامعه رمزنگاری با مشکل مقیاس پذیری روبرو شده است. (مقیاس پذیری در این زمینه به توانایی بلاکچین برای مدیریت تعداد زیادی از معاملات با سرعت و هزینه مناسب اشاره دارد).

شاردینگ

راه حل پیشنهادی پروتکل نیر برای این مشکل مقیاس پذیری، اجرای شاردینگ است. قبل از اینکه به معنای این موضوع بپردازیم، شناسایی سه عملکرد اصلی گره‌های بلاک چین مفید است:

- آنها تراکنش‌ها را پردازش می‌کنند؛

- تراکنش‌های معتبر و بلوک‌های تکمیل شده را به سایر گره‌ها منتقل می‌کنند؛

- و وضعیت و تاریخ کل شبکه را ذخیره می‌کنند.

 با افزایش ازدحام شبکه، این وظایف برای گره‌ها بیشتر و بیشتر می‌شود. شاردینگ با تقسیم شبکه به قطعات کوچکتر بار محاسباتی را کاهش می‌دهد. با استفاده از این تاکتیک، هر گره نیاز به اجرای تمام کد شبکه ندارد و فقط کدی که مربوط به قسمت آن است را اجرا می‌کند؛ بنابراین shards می‌تواند محاسبات را به موازات یکدیگر انجام دهد و در نتیجه ظرفیت شبکه را به عنوان تعداد گره‌های شبکه افزایش دهد.

برای دستیابی به اجماع بین گره‌های شبکه، نیر از سیستم PoS استفاده می‌کند. با استفاده از PoS، گره‌هایی که مایل به اعتبارسنجی معاملات هستند باید توکن‌های نیر خود را سهام گذاری کنند. نیر از سیستم حراج برای انتخاب اعتبارسنجها در هر دوره (تقریباً هر 12 ساعت) استفاده می‌کند و اعتبارسنجانی که سهام بزرگتری دارند، تأثیر بیشتری در روند اجماع دارند.

برخی از اعتبارسنجان مسئول تایید "چانک‌ها" – مجموعه‌ای از معاملات از یک شارد - هستند، در حالی که برخی دیگر وظیفه تولید بلوک‌ها را دارند. گره‌های دیگر، به نام "ماهیگیران"، شبکه را مشاهده می‌کنند و رفتارهای مخرب را تشخیص داده و گزارش می‌دهند. اگر اعتبارسنج بد رفتار کند، سهام آنها کاهش می‌یابد.

 توکن نیر(NEAR)

توکن نیر در درجه اول برای پرداخت هزینه تراکنش و به عنوان وثیقه برای ذخیره داده‌ها در بلاکچین استفاده می‌شود. نیر همچنین به چندین ذینفع در بلاکچین با توکن‌های نیر پاداش می‌دهد. برای خدمات خود، اعتبارسنجان معاملات در هر دوره پاداش نیر دریافت می‌کنند که 4.5 درصد از کل عرضه نیر را به صورت سالانه را شامل می‌شود.

نیر با اتریوم پلی ایجاد کرده است که به کاربران اجازه می‌دهد توکن‌های ERC-20 را از اتریوم به نیر منتقل کنند.

حاکمیت پلتفرم نیر

 منابع اختصاص یافته به خزانه پروتکل توسط بنیاد نیر- یک سازمان غیرانتفاعی مستقر در سوئیس که به نگهداری پروتکل، تأمین بودجه اکوسیستم و هدایت پروتکل اختصاص دارد- توزیع می‌شود. ارتقاء فنی شبکه رمزنگاری نیر توسط Reference Maintainer انجام می‌شود که توسط هیئت مدیره بنیاد نیر انتخاب شده است، اگرچه همه گره‌های شبکه باید با ارتقاء نرم افزار خود بروز رسانی شوند. در نهایت، نظارت بر مرجع نگهدارنده توسط نمایندگان منتخب جامعه انجام خواهد شد. پروتکل نیر برای ارائه زیرساخت برای Web 3.0 تلاش کرده است تا خود را از طریق توسعه دهندگان منحصر به فرد و ویژگی‌های کاربر پسند متمایز کند.