سگویت (SegWit) چیست و کاربرد آن در شبکه بیت کوین

مقیاس‌پذیری، یکی از چالش‌های اصلی بسیاری از شبکه‌های مبتنی بر بلاکچین از جمله بیت‌ کوین است. همچنین، افزایش تعداد کاربران و تراکنش‌ها باعث شده که این چالش بیش‌تر به چشم آید. در این مسیر، توسعه‌دهندگان بیت ‌کوین، با ارائه بروزرسانی‌های مختلف، سعی در حل این مشکل دارند. یکی از بروزرسانی‌های مهم که به تازگی اجرا شده و توجه بسیاری را به خود جلب کرده است، سگویت (SegWit) است.
سگویت یکی از بروزرسانی‌های کاربردی در شبکه بیت کوین بوده که در قالب سافت فورک در سال ۲۰۱۷ اجرا شد. این بروزرسانی با افزایش ظرفیت بلاک‌ها و کاهش حجم داده‌های تراکنش، امکان انجام تراکنش‌های سریع‌تر و ارزان‌تر را برای کاربران فراهم کرده است. با ما همراه باشید تا شما را با این مفهوم به طور کامل آشنا کنیم.

سگویت (SegWit) چیست؟

سگویت (Segregated Witness) به معنای تفکیک امضاهای تراکنش می‌باشد. این بروزرسانی با هدف کاهش مشکل مقیاس‌پذیری در شبکه بیت ‌کوین طراحی شده است. با جدا کردن امضاها از تراکنش و کاهش اندازه بلاک تراکنش‌ها، سگویت باعث می‌شود که شبکه بیت‌ کوین مقیاس‌پذیری بیش‌تری داشته باشد و بتواند تراکنش‌های بیش‌تری را در هر بلاک پردازش کند. این فرایندها باعث می‌شود تا تراکنش‌های بیت‌ کوین سریع‌تر و روان‌تر صورت گیرد.

سگویت چه مزایایی دارد؟

• حل مشکل چکش‌خواری تراکنش: سگویت با جدا کردن داده‌های امضا از شناسه تراکنش، مشکل چکش‌خواری را برطرف می‌کند. این بروزرسانی امکان تغییر TXID را ندارد و از تغییرات غیرمجاز در تراکنش‌ها جلوگیری می‌کند.
• کمک به توسعه شبکه: سگویت زیرساخت لازم برای توسعه شبکه بیت کوین را فراهم می‌کند. این بروزرسانی اجرای شبکه لایتنینگ و بروزرسانی‌های دیگر را برای بهبود تراکنش‌ها و امنیت شبکه را فراهم می‌سازد.
• انجام سریع‌تر و ارزان‌تر تراکنش‌ها: سگویت با افزایش ظرفیت بلاک‌ها تا ۴ مگابایت، به کاربران امکان این را می‌دهد تا تراکنش‌های بیت کوین را با هزینه کم‌تر و سریع‌تر انجام دهند.
• افزایش امنیت شبکه بیت کوین: این بروزرسانی با جدا کردن امضاها از تراکنش‌ها، امنیت شبکه بیت کوین را افزایش می‌دهد و از مشکلاتی همچون تغییر تراکنش‌ها جلوگیری می‌کند.
• حل مشکل مقیاس‌پذیری: سگویت با جلوگیری از اتفاقات ناخواسته مانند تغییرات غیرمجاز در تراکنش‌ها، مشکل مقیاس‌پذیری را حل می‌کند و کاربران می‌توانند با خیال راحت از شبکه استفاده کنند.

معایب طرح سگوی

• افزایش پیچیدگی در پیاده‌سازی: پیاده‌سازی سگویت نیازمند اعمال این بروزرسانی در همه کیف ‌پول‌ها و نرم‌افزارهای مرتبط است. این امر می‌تواند فرایند پیچیده‌تری را برای کاربران ایجاد کند و احتمال بروز مشکلات فنی را افزایش دهد.
• افزایش استفاده از منابع: سگویت با جدا کردن امضاها از تراکنش‌ها، ممکن است منجر به افزایش استفاده از منابع شبکه شود. این امر می‌تواند باعث افزایش هزینه‌ها و زمان تأیید تراکنش‌ها توسط ماینرها گردد.
• تفکیک جامعه: با بوجود آمدن بیت کوین کش و ناهماهنگی در مورد اجرای سگویت، جامعه بیت کوین ممکن است به دو قسمت تقسیم شود. این امر می‌تواند به تضعیف اعتماد به شبکه و کاهش ارزش بیت کوین منجر گردد.

انعطاف‌پذیری تراکنش چیست؟

فرض کنید جان باید ۱۰ بیت کوین به استیون بپردازد. استیون، با قصد فریب دادن جان، سعی می‌کند او را به پرداخت ۲۰ بیت کوین تشویق کند. او اطلاعات شاهد مربوط به تراکنش جان را قبل از تأیید، تغییر داده و در نهایت آی ‌دی تراکنش را بدون هیچ تغییری انجام می‌دهد. این عمل باعث می‌شود جان ۱۰ بیت کوین به جای ۲۰ بیت کوین به استیون پرداخت کند.
پس از دریافت ۱۰ بیت کوین، استیون تراکنش اصلی را که هنوز تأیید نشده، لغو می‌کند. جان، فکر می‌کند که ۱۰ بیت کوین به استیون ارسال شده است، اما بدون اطلاع از کلاهبرداری، مجدداً ۱۰ بیت کوین دیگر را با کارمزد بیش‌تری به استیون ارسال می‌کند.
با این کلاهبرداری، هیچ‌کس در شبکه نمی‌تواند متوجه این تقلب شود و جان در نهایت دوباره ۱۰ بیت کوین را به استیون ارسال می‌کند، در حالی که استیون در واقع ۲۰ بیت کوین را دریافت کرده است.

بیشتر بخوانید : پری مینت NFT چیست؟ نحوه مینت NFT قبل از عرضه

حل مشکل انعطاف‌پذیری تراکنش توسط سگویت

یکی از نکات برجسته در روشی که سگویت برای حل مشکل انعطاف‌پذیری تراکنش انجام داده است، تفکیک اطلاعات شاهد از بلاک است. این روش به SegWit اجازه می‌دهد تا اطلاعات موجود را از بلاک جدا کند و جلوی تغییرات در اطلاعات تراکنش را بگیرد. با بروزرسانی SegWit، یک زنجیره جانبی جداگانه و خارج از شبکه بلاکچین اصلی برای ذخیره‌سازی اطلاعات ایجاد می‌شود. این روش باعث می‌شود که کلاهبرداران مانند استیون دیگر نتوانند آی ‌دی تراکنش‌ها را تغییر دهند و این امر امنیت تراکنش‌ها را تضمین می‌کند.
یک نکته مهم دیگر درباره حل مشکل انعطاف‌پذیری تراکنش توسط SegWit، پشتیبانی از نسخه‌های قبلی است. نودهایی که با پروتکل SegWit بروزرسانی شده‌اند، همچنان می‌توانند با نودهایی که بروزرسانی نشده‌اند همکاری کنند. این امر با استفاده از سافت فورک (Soft Fork) امکان‌پذیر است و از طرف دیگر، هاردفورک‌ها از نسخه‌های قبلی پشتیبانی نمی‌کنند و ممکن است به تفکیک شبکه‌های بلاکچین منجر شود؛ اما SegWit به‌ عنوان راهکاری برای ثبت و ذخیره‌سازی اطلاعات در بلاکچین اصلی، با ارائه دستورالعمل‌های دقیق برای استفاده از خود، این امکان را فراهم کرده است. در این دستورالعمل‌ها، SegWit به رمزگذاری تمام اطلاعات در زنجیره جانبی پرداخته و کد اصلی و مبنا را در بلاکچین اصلی ذخیره می‌کند.

آشنایی با نحوه عملکرد سگویت

هدف اصلی SegWit در بهبود راندمان شبکه‌های بلاکچینی اختصاص یافته است. در واقع، SegWit با تفکیک یک تراکنش به دو بخش مجزا، به کاهش بار تراکنش‌ها در هر بلاک کمک می‌کند و باعث رشد کارآمدتر تعداد تراکنش‌ها در هر بلاک می‌شود.
علاوه بر این، SegWit تأثیرگذاری خود را بر سرعت انجام تراکنش نیز اثبات کرده است. برای توضیح بیش‌تر درباره عملکرد آن، نیاز است که به طریقه‌ی عملکرد SegWit دقیق‌تر پرداخته شود.
بخش اول تراکنش شامل آدرس کیف پول ارسال ‌کننده و دریافت ‌کننده است، در حالی که بخش دوم شامل امضاهای تراکنش یا اطلاعات است. SegWit با حذف اطلاعات شاهد از بلاک اصلی، به کاهش اندازه تراکنش کمک می‌کند و در نتیجه، سرعت انجام تراکنش در هر بلاک را تضمین می‌کند. این اقدام باعث می‌شود تراکنش‌ها فضای کم‌تری را اشغال کنند و بهبود قابل توجهی در سرعت انجام تراکنش‌ها ایجاد شود.
نکته دیگری که در عملکرد سگویت بسیار مهم است، اصلاح هش‌های تراکنش مربوط به مشکلات مرتبط با انعطاف‌پذیری تراکنش است. این موضوع به معنای برطرف کردن مسائل مرتبط با انعطاف‌پذیری تراکنش می‌باشد و نقش مهمی در بهبود عملکرد سگویت دارد.

معرفی سگویت 2X

سگویت یک سافت فورک قدرتمند است که به منظور بهبود وضعیت مقیاس‌پذیری بیت کوین و حل مشکل انعطاف‌پذیری تراکنش‌های بیت کوین طراحی شده است. این بروزرسانی تاکنون توانسته است که عملکرد قابل قبولی از خود به نمایش بگذارد و بخشی از مشکلات شبکه بیت کوین را برطرف کند. با این حال، توسعه‌دهندگان بیت کوین هارد فورک دیگری به نام سگویت دو ایکس (SegWit2x) را برای سگویت پیشنهاد داده بودند.
سگویت 2X که مختصراً S2X نامیده می‌شود در نظر داشت که حجم بلوک‌های بیت کوین را به ۲ مگابایت افزایش دهد.

این قابلیت می‌توانست نقش مؤثری در افزایش سرعت تراکنش‌های بیت کوین و کاهش هزینه مربوط به آن داشته باشد، اما متأسفانه این پیشنهاد نتوانست رضایت همه فعالان جامعه بیت کوین را بدست آورد. این بروزرسانی علی‌رغم مزایای فراوان خود باعث بروز مشکلات امنیتی و متمرکز شدن بیت کوین می‌شد، به همین جهت مورد تأیید قرار نگرفت.

در نهایت اکثر فعالان جامعه بیت کوین تصمیم گرفتند که سگویت 2X را لغو کرده و از SegWit استفاده کنند. سگویت و سگویت 2X در بسته‌بندی (Batching) تراکنش‌ها و افزایش حجم بلوک‌ها با یکدیگر متفاوت بودند. از طرفی سگویت از تمام قوانین بیت کوین پیروی می‌کند و معتقد است که آپدیت شبکه تنها با موافقت نودها اتفاق می‌افتد، در حالی که سگویت ۲ ایکس پیشنهاد داده بود که باید تغییراتی اساسی در قوانین حاکم بر شبکه بیت کوین انجام شود.

ارتباط سگویتی با سگویت 2x

SegWit یک سافت فورک است که روی شبکه‌ بیت کوین اجرا شـده است. مزیت سافت فورک‌ها Backward Compatible بودن آنهاست؛ به این معنی که نودهایی که آپدیت جدید را نصب نکرده باشند نیز همچنان می‌توانند با نودهای جدید ارتباط برقرار کنند. سگویت سایز اصلی بلاک‌ها یعنی همان ۱ مگابایت را تغییری نمی‌دهد و فقط با تکنیک‌های دیگر، فضای بیش‌تری را در بلاک‌ها ایجاد می‌کند. سگویت 2x در واقع راه‌حل دیگری برای ارتقاء شبکه‌ بیت کوین بود که تصمیم داشت سایز اصلی بلاک‌ها را به ۲ مگابایت افزایش دهد.
تغییر در اندازه‌ پیش‌فرض بلاک‌ها یک تغییر بنیادی محسوب می‌شود و پیاده‌سازی آن نیازمند یک هارد فورک در بلاکچین است. پس تفاوت SegWit با SegWit 2x‌ در این است که هدف SegWit دوم علاوه بر تغییر در نحوه‌ ذخیره‌ تراکنش‌ها، افزایش سایز اصلی بلاک‌ها نیز بود. درست است که افزایش سایز بلاک‌ها سرعت پردازش شبکه را نیز بیش‌تر می‌کند، اما پیچیدگی‌های فنی و حجم پردازشی نود‌ها نیز افزایش پیدا می‌کند. به همین دلیل، جامعه‌ توسعه‌دهنده‌های بیت کوین برای پیاده‌سازی آن به اجماع نرسیدند و سرانجام برنامه‌ SegWit 2x‌ کنسل شد.

سگویت بومی (Native SegWit) چیست؟

سگویت بومی (Native SegWit) نسخه آپدیت شـده سگویت است که در مقایسه با نسخه‌های قبلی کارایی بیش‌تری دارد. این نسخه از سگویت که bech32 نیز شناخته می‌شود، نقش مؤثری در افزایش سرعت تراکنش‌ها، کاهش کارمزد تراکنش‌ها و ردیابی خطاها دارد. آدرس‌های سگویت بومی با عبارت bc1 شروع می‌شوند و همگی دارای حروف کوچک هستند به همین جهت خوانایی بهتری دارند. در حالت کلی Native SegWit عملکرد بهتری را نسبت به آدرس‌های قدیمی برخوردار است و ویژگی‌های امنیتی بیش‌تری را ارائه می‌دهد. با توجه به این تفاسیر بهتر است که از سگویت بومی برای انجام تراکنش‌های بیت کوین استفاده کنید.

مقایسه سگویت و سگویت بومی (تفاوت segwit و native segwit)

تفاوت اصلی میان سگویت (SegWit) و سگویت بومی (Native SegWit) در نحوه استفاده از آدرس‌های بیت کوین است. در سگویت، از آدرس‌هایی با پیشوند “۳” استفاده می‌شود که به عنوان پیش‌نمونه Pay to Script Hash (P2SH) شناخته می‌شوند. این نوع آدرس‌ها به صورت مشابهی به آدرس‌های معمولی بیت کوین شباهت دارند، البته که دارای یک پیشوند خاص هم هستند که نشان‌ دهنده استفاده از تکنولوژی سگویت است.
در مقابل، سگویت بومی از آدرس‌هایی با پیشوند “bc1” استفاده می‌کند که به عنوان Bech32 شناخته می‌شوند. این آدرس‌ها دارای یک قالب جدید و متفاوت هستند که با حروف کوچک شروع می‌شوند و شناسایی کردن آنها آسان‌تر است. آدرس‌های سگویت بومی بهینه‌ترین شکل استفاده از سگویت هستند و به دلیل ساختارشان، کارایی بیش‌تری نسبت به آدرس‌های قدیمی دارند.
به علاوه، سگویت بومی از اندازه کوچک‌تری برخوردار است که باعث می‌شود تراکنش‌ها کم‌ترین فضای ممکن را در بلاک‌های بیت کوین اشغال کنند. این بهبود در مصرف فضا باعث کاهش کارمزد تراکنش‌ها و افزایش کارایی شبکه می‌شود. در کل، سگویت بومی نسخه بهبود یافته‌تر و بهینه‌تر سگویت است که به عملکرد و امنیت شبکه بیت کوین کمک می‌کند.

بیشتر بخوانید : ساخت آواتار در متاورس

در انتقال بیت کوین، آدرس های SegWit و Native SegWit چه تفاوتی با هم دارند؟

در رابطه با بیت ‌کوین، آدرس‌ها نقش کلیدی در ارسال و دریافت وجه ایفا می‌کنند. دو نوع آدرس مدرن که کارمزد و سرعت تراکنش را به طور قابل توجهی بهبود می‌بخشند، SegWit و Native SegWit هستند.
SegWit (Segregated Witness) با معرفی نوع آدرسBech32 ، می‌تواند امضای تراکنش را از داده‌های آن جدا می‌کند و منجر به تراکنش‌های کم‌حجم‌تر، سریع‌تر و ارزان‌تر ‌شود.
Native SegWit (Native Bech32) نسخه پیشرفته‌تر SegWit است که مزایای آن را دوچندان می‌کند. آدرس‌های Native SegWit از نظر ساختاری شبیه به SegWit هستند، اما از الگوریتم فشرده‌سازی جدیدی بهره می‌برند که حجم تراکنش را کاهش می‌دهد و به نفع کارمزد و سرعت تراکنش تمام می‌شود.

سگویت بهتر است یا سگویت بومی؟

انتخاب بین سگویت و سگویت بومی بستگی به نیازها و ترجیحات شخصی دارد. هر دو فناوری ارائه ‌شده بهبودهایی را در شبکه بیت کوین ایجاد می‌کنند، اما هر کدام ویژگی‌ها و مزایای خاص خود را دارند.
اگر اصلی‌ترین اهداف شما افزایش کارایی و بهبود عملکرد شبکه بیت کوین است، سگویت بومی ممکن است گزینه بهتری باشد. آدرس‌های سگویت بومی از نظر بهینه‌سازی و کاهش فضای مصرفی بهتر عمل می‌کنند و این موجب افزایش سرعت تراکنش‌ها و کاهش هزینه‌ها می‌شود.
از سوی دیگر، اگر به دنبال سادگی و سازگاری با سیستم‌های قدیمی‌تر هستید، سگویت ممکن است انتخاب مناسبی باشد. این نسخه از سگویت همچنان مورد حمایت بسیاری از کیف‌پول‌ها و سرویس‌های بیت کوین قرار دارد و استفاده از آن نیاز به تغییرات گسترده در زیرساخت شبکه را ندارد.

سگویت تو در تو (Nested SegWit) چیست؟

سگویت تو در تو (Nested SegWit) یک فناوری مرتبط با بیت کوین است که برای بهبود عملکرد و امنیت تراکنش‌ها طراحی شـده است. در این روش، امضای تراکنش‌ها به صورت جداگانه از بلاک اصلی در زیر بلاک‌های جداگانه ذخیره می‌شوند. این بهبود باعث کاهش اندازه تراکنش‌ها می‌شود و به وضوح کارایی و سرعت شبکه بیت کوین را افزایش می‌دهد.
سگویت تو در تو به طور خاص برای افزایش امنیت و کارایی تراکنش‌هایی طراحی شـده است که از آدرس‌های سگویت بومی (Native SegWit) به آدرس‌هایی متعلق به سیستم‌ها یا سرویس‌های قدیمی تبدیل می‌شوند. این روش کارایی بهتری نسبت به روش‌های قدیمی مانند Pay to Script Hash (P2SH) دارد و بهبودهای قابل توجهی در زمینه کاهش هزینه‌ها و افزایش سرعت تراکنش‌ها ایجاد می‌کند.

تفاوت نستد سگویت (سگویت تو در تو) و نیتیو سگویت (سگویت بومی)

در حال حاضر، دو نوع آدرس SegWit در شبکه بیت کوین وجود دارد. آدرس‌های Nested SegWit به عنوان نسل اول شناخته می‌شوند که به آنها آدرس‌های Compatibility یا P2SH هم گفتـه می‌شود. نسل بعدی و پیشرفته‌تر، Native SegWit نام دارد که به نوعی نسخه‌ آپدیت ‌شده‌ی SegWit است و به آنها Bech32 هم می‌گویند. تراکنش‌های ارسالی از این آدرس‌ها سرعت بیش‌تری داشته و مکانیزم تشخیص خطای بهتری دارند. آدرس‌های Bech32 از ترکیب اعداد و حروف کوچک انگلیسی (Lowercase) تشکیل شده‌اند و خوانایی بیش‌تری دارند.
باید به این نکته توجه داشته باشیم که تمام تراکنش‌ها از قبیل Legacy و Nested SegWit و Native SegWit روی یک بلاکچین ثبت می‌شوند و از همه‌ آدرس‌ها می‌توان به دیگری بیت کوین ارسال کرد. یعنی بلاکچین همه‌ انواع تراکنش‌ها را می‌شناسد و توانایی پردازش آنها را دارد؛ اما ممکن است پلتفرم برخی صرافی‌ها یا برنامه‌های کیف پول، از برخی آدرس‌ها پشتیبانی نکنند و مثلاً امکان ارسال تراکنش از یک آدرس لگسی به مقصد SegWit وجود نداشته باشد. پس هنگام عملیات واریز و برداشت در این پلتفرم‌ها باید نسبت به این نوع محدودیت‌ها آگاه باشیم.

شبکه legacy چیست؟

شبکه Legacy یا شبکه سنتی به معنای بلاکچین اصلی بیت کوین است که از زمان شروع اجرای بیت کوین وجود داشته است. در این شبکه، تراکنش‌ها و آدرس‌هایی که با آنها ارتباط دارند، بر اساس فرمت‌ها و پروتکل‌های قدیمی‌تری انجام می‌شوند. به عبارت دیگر، این شبکه از قوانین و فرمت‌های قبلی بیت کوین پیروی می‌کند و تغییرات آپدیت‌های جدید را دریافت نمی‌کند.

تفاوت آدرس segwit با legacy در چیست؟

تفاوت اصلی بین آدرس‌های SegWit و Legacy در فرمت و ساختار آنهاست. آدرس‌های SegWit با استفاده از فرمت جدیدی به نام Bech32 ساخته می‌شوند که شامل حروف کوچک انگلیسی و اعداد است. این فرمت جدید باعث افزایش خوانایی و کارایی آدرس‌ها می‌شود. از طرف دیگر، آدرس‌های Legacy یا سنتی از فرمت‌های قدیمی‌تری استفاده می‌کنند که شامل حروف و اعداد بزرگ و کوچک است. به عبارت دیگر، SegWit بهبودهایی در ساختار و فرمت آدرس‌ها داشته است که از Legacy متمایز می‌شود.

ارتباط سگویت و شبکه لایتنینگ

SegWit و شبکه لایتنینگ هر دو به بهبود عملکرد شبکه بیت کوین کمک می‌کنند، اما به صورت مستقیم با یکدیگر ارتباط ندارند.
SegWit برای حل مشکلاتی از جمله انعطاف‌پذیری تراکنش‌ها و افزایش مقیاس‌پذیری شبکه بیت کوین طراحی شـده است. این بهبود با جدا کردن امضای تراکنش از بخش اصلی آن، حجم تراکنش‌ها را کاهش می‌دهد و امکان افزایش تعداد تراکنش‌هایی که در هر بلاک قرار می‌گیرند را فراهم می‌آورد.
از طرفی، شبکه لایتنینگ (Lightning Network) یک لایه دوم برای بلاکچین بیت کوین است که برای انجام تراکنش‌هایی با سرعت بالا و کارمزد کم‌تر طراحی شـده است. این شبکه به افراد امکان این را می‌دهد تا تراکنش‌های بیت کوین را خارج از بلاکچین اصلی انجام دهند و سپس تنها وقتی که لازم است، اطلاعات تراکنش‌ها را در بلاکچین اصلی ثبت کنند.

کدام کیف‌پول‌ها از سگویت (SegWit) پشتیبانی می‌کنند؟

• ترزور (Trezor): یک کیف ‌پول سخت‌افزاری است که از سگویت و سگویت بومی پشتیبانی می‌کند. این کیف ‌پول امنیت بالا و راحتی استفاده را با هم ترکیب می‌کند.
• الکتروم (Electrum): یک کیف‌ پول نرم‌افزاری متن باز است که از سگویت و سگویت بومی پشتیبانی می‌کند. این کیف ‌پول بسیار انعطاف‌پذیر بوده و قابلیت انتخاب نوع آدرس را برای کاربران فراهم می‌کند.
• گرین بیتز (Green Bits): یک کیف ‌پول موبایلی برای سیستم عامل‌های iOS و Android است که از سگویت و سگویت بومی پشتیبانی می‌کند. این کیف ‌پول برای استفاده‌ی روزمره و پرداخت‌های مبتنی بر بیت کوین مناسب است.
• لجر نانو اس (Ledger Nano S): یک کیف‌ پول سخت‌افزاری محبوب است که از سگویت و سگویت بومی پشتیبانی می‌کند. این کیف ‌پول امنیت بالا و سادگی استفاده را به همراه دارد.
• بیت کوین کور (Bitcoin Core): یک کیف‌ پول نرم‌افزاری معروف و قدرتمند است که از سگویت و سگویت بومی پشتیبانی می‌کند. این کیف ‌پول اصلی بیت کوین است و به عنوان یکی از کامل‌ترین نرم‌افزارهای کیف ‌پول شناخته می‌شود.
• کوینومی (Coinomi): کیف ‌پول چند ارزی است که از سگویت و سگویت بومی برای بیت کوین پشتیبانی می‌کند. این کیف ‌پول امنیت بالا و انعطاف‌پذیری را در انتقال ارزهای دیجیتال فراهم می‌کند.
• بیت کوین آرموری (Bitcoin Armory): کیف ‌پول نرم‌افزاری امن و قدرتمندی است که از سگویت و سگویت بومی پشتیبانی می‌کند. این کیف‌ پول امکانات پیشرفته‌ای مانند امضای چند مرحله‌ای و ذخیره‌سازی آفلاین را فراهم می‌آورد.
• سامورایی (Samourai): یک کیف ‌پول موبایلی امن و حرفه‌ای است که از سگویت و سگویت بومی برای بیت کوین پشتیبانی می‌کند. این کیف ‌پول دارای ویژگی‌هایی مانند مخفی‌سازی تراکنش‌ها و پیگیری خصوصیت استفاده‌ کنندگان است.

تاثیر سگویت بر آینده بیت کوین و ارزهای دیجیتال

سگویت با جدا کردن امضاها از داده‌های تراکنش‌ها، به افزایش مقیاس‌پذیری و سرعت شبکه بیت کوین کمک کرده است. این بروزرسانی با افزایش حجم بلوک‌ها تا چهار برابر و افزایش تعداد تراکنش‌هایی که در هر بلوک جای می‌گیرند، منجر به کاهش هزینه‌ها و افزایش سرعت تراکنش‌ها شـده است. علاوه بر این، سگویت از نظر امنیتی نیز تأثیرات مهمی دارد. با جدا کردن امضاها از تراکنش‌ها، امنیت تراکنش‌ها در برابر مشکلاتی مانند تغییر تراکنش‌ها تضمین می‌شود که این امر برای افزایش اعتماد به شبکه بیت کوین و ارزهای دیجیتال در کل سودمند است.
SegWit همچنین به عنوان پایه‌ای برای توسعه فناوری‌های بلاکچین جدید عمل می‌کند. این بروزرسانی مهم‌ترین پایه‌گذاری برای اجرای شبکه لایتنینگ به شمار می‌آید و امکان توسعه بروزرسانی‌های آتی در زمینه تراکنش‌ها و امنیت را فراهم می‌کند. به طور کلی، سگویت به عنوان یک ارتقاء مهم در شبکه بیت کوین و ارزهای دیجیتال، تأثیرات بزرگی بر مقیاس‌پذیری، امنیت و توسعه فناوری‌های جدید در این فضا دارد.

نتیجه‌ گیری

به طور خلاصه، SegWit به عنوان یک ارتقاء بنیادی در شبکه بیت کوین، بهبودات چشمگیری را به همراه داشته است. این ارتقاء با جداسازی امضاها از تراکنش‌ها، افزایش مقیاس‌پذیری، کاهش هزینه‌های تراکنش و افزایش امنیت، نه تنها به بهبود کارایی شبکه بیت کوین کمک کـرده؛ بلکه زیرساختی را برای تکنولوژی‌های جدید مانند شبکه لایتنینگ و توسعه‌های آینده نیز فراهم آورده است. این ارتقاء، ارزهای دیجیتال را به عنوان یک واحد پرداختی بهبود یافتـه، به تکامل قابل توجه پرداخت‌ها کمک کرده و نشان داده است که فناوری بلاکچین و ارزهای دیجیتال همچنان در مسیر رشد و تکامل قرار دارند. به همین دلیل، SegWit به عنوان یکی از نقاط عطف اصلی در تاریخ ارزهای دیجیتال و بلاکچین شناخته می‌شود و به عنوان یک ابزار اساسی در جهت ساخت یک جامعه دیجیتال و پرداخت‌های آینده دارای ارزش است.