در روزهای اخیر خبرهایی درباره‌ی افزایش چشمگیر «صف خروج» در شبکه اتریوم منتشر شده است؛ موضوعی که نگرانی بسیاری از فعالان بازار رمزارزها را برانگیخته است. اما این اتفاق دقیقا به چه معناست و چرا اهمیت دارد؟
با توجه به اخبار اتریوم، جذابیت پروژه‌های رقیب شبکه اتریوم با وعده سود بالاتر و همچنین ابهام‌های مربوط به قوانین و آینده اتریوم، انگیزه‌های خروج سرمایه از این شبکه را بیش از پیش تقویت کرده است.
کاهش سود استیکینگ در شبکه اتریوم
یکی از مهم‌ترین دلایل افزایش صف خروج در شبکه اتریوم، کاهش سود حاصل از استیکینگ در مقایسه با سایر فرصت‌های سرمایه‌گذاری است. زمانی که بازدهی اتریوم پایین‌تر از گزینه‌های جایگزین باشد، بسیاری از سرمایه‌گذاران ترجیح می‌دهند دارایی خود را آزاد کرده و در پروژه‌هایی با سود بیشتر سرمایه‌گذاری کنند.
نگرانی‌ها درباره نوسانات بازار و احتمال اصلاح قیمتی، عاملی دیگر برای تشویق اعتبارسنج‌ها به نقد کردن دارایی‌هایشان است. شرایط اقتصادی کلان نیز نقش قابل توجهی در این روند دارد؛ فشارهای ناشی از نیاز به نقدینگی باعث می‌شود برخی سرمایه‌گذاران سرمایه قفل شده خود را آزاد کنند.
وجود این صف خروج به معنای بحران فوری برای اتریوم نیست. این مکانیزم از ابتدا به گونه‌ای طراحی شده که جلوی خروج هم‌زمان و ناگهانی سرمایه‌ها را بگیرد و اجازه دهد این روند به صورت تدریجی و کنترل شده انجام شود.
افزایش صف خروج اگرچه نشانه‌ای از کاهش اعتماد کوتاه‌مدت برخی سرمایه‌گذاران است، اما لزوما به معنای سقوط یا ضعف جدی در شبکه اتریوم نیست. این شبکه همچنان یکی از بزرگ‌ترین و مهم‌ترین بسترهای بلاک چین در دنیا محسوب می‌شود.
صف خروج به فرآیندی در شبکه اتریوم گفته می‌شود که طی آن افرادی که سرمایه خود را در این شبکه قفل کرده‌اند (به عنوان اعتبارسنج یا Validator) برای برداشت دارایی‌هایشان باید در یک نوبت مشخص منتظر بمانند. افزایش تعداد این درخواست‌ها به زبان ساده یعنی عده زیادی از سرمایه‌گذاران تصمیم گرفته‌اند اتریوم‌های استیک شده را آزاد کنند.
