در این مطلب با انواع روش‌های نگهداری بیت‌ کوین آشنا میشویم. بیت‌ کوین یک ارز دیجیتال غیرمتمرکز است، اولین در نوع خود است و به دلیل توانایی‌اش در حفظ ارزش، به طور گسترده به عنوان طلای دیجیتال شناخته می‌شود. با پیش‌بینی‌های کارشناسان این حوزه که قیمت بیت‌ کوین به سطوح نجومی برسد، کاربران و سرمایه‌گذاران باید یک برنامه‌ی نگهداری مناسب تدوین و اجرا کنند.

بیت‌ کوین همچنان با افزایش علاقه‌ی نهادهای مالی و تأیید چندین صندوق قابل معامله در بورس مبتنی بر بیت‌ کوین (spot BTC ETF)، که به شرکت‌های سرمایه‌گذاری سنتی امکان عرضه‌ی بیت‌ کوین به مشتریان خود را می‌دهد، موضوعی داغ برای بحث باقی مانده است.

کاربران برای مالکیت یا بهره‌مندی از بیت‌ کوین به عنوان یک دارایی، روش‌های مختلفی در اختیار دارند. این روش‌ها شامل سرمایه‌گذاری در صندوق‌های قابل معامله در بورس (ETF)، نگهداری بیت‌ کوین در صرافی‌های متمرکز و یا استفاده از گزینه‌های نگهداری شخصی (self-custody) به صورت مستقیم و یا از طریق موسسات و اشخاص ثالث است.

برای نگهداری بیت‌ کوین، افراد باید با توجه به میزان ریسک‌پذیری و همچنین مشخصات سرمایه‌گذاری و وضعیت نظارتی خود، راه‌حل نگهداری مناسب را انتخاب کنند. به طور کلی، گزینه‌های زیر برای نگهداری بیت‌ کوین در اختیار افراد قرار دارد:

انواع روش‌های نگهداری بیت‌ کوین

صرافی‌های متمرکز به عنوان دروازه ورود سرمایه‌گذاران خرد به دنیای ارزهای دیجیتال شناخته می‌شوند. بنابراین جای تعجب نیست که برخی از کاربران آن‌ها را گزینه‌ای راحت برای نگهداری بیت‌ کوین خود در نظر بگیرند.

صرافی‌های متمرکز معتبر مانند کوین‌ بیس (Coinbase) و کراکن (Kraken) به دلیل فعالیت در حوزه‌های قضایی با قوانین مشخص و رعایت ضوابط قانونی و نظارتی، از استانداردهای عملیاتی بالایی برخوردار هستند.

بسیاری از سرمایه‌گذاران خرد (خرد به معنای سرمایه‌گذاری با مبالغ پایین) که به دنیای ارزهای دیجیتال جذب می‌شوند، تمایل دارند سفر خود را با افتتاح حساب کاربری در صرافی‌های متمرکز آغاز کنند.

این موسسات [صرافی‌های متمرکز] می‌توانند پس از انجام بررسی‌های لازم در خصوص «مشتری خود را بشناسید» (KYC)، کاربران را وارد سیستم کنند و راه‌حل‌های آسان برای خرید ارز دیجیتال با استفاده از ارزهای فیات ارائه دهند. کاربرانی که از تجربه‌ی کار با صرافی‌های متمرکز رضایت دارند، به طور بالقوه می‌توانند دارایی‌های بیت‌ کوین خود را در حساب‌های صرافی خود رها کنند و بدین ترتیب، صرافی ارز دیجیتال منتخب را به عنوان ارائه‌دهنده‌ی پیش‌فرض خدمات نگهداری خود انتخاب کنند.

این گزینه معایبی نیز دارد و کاربران باید با خطرات این روش آشنا شوند، زیرا این خطرات می‌توانند شامل از دست رفتن کامل دارایی‌ها به دلیل هک شدن صرافی یا ورشکستگی آن باشند.

خودنگهداری بیت‌ کوین به وضعیتی اشاره دارد که کاربران مسئولیت کامل نگهداری از بیت‌ کوین خود را بر عهده می‌گیرند. این روش مزایا و معایبی به همراه دارد.

مهم‌ترین جنبه‌ی خودنگهداری، محافظت از کلید خصوصی است که به کیف پول کاربران دسترسی می‌دهد. کلید خصوصی یک رشته‌ی منحصر به فرد از حروف و اعداد است که برای امضای تراکنش‌های بیت‌ کوین و خرج کردن دارایی‌ها ضروری است.

برای کاربران حرفه‌ای که به شعار رایج دنیای ارزهای دیجیتال یعنی «اگر کلیدهایش را نداشته باشید، مالک ارز دیجیتال نیستید» اعتقاد دارند و حاضرند برای راه‌اندازی گزینه‌های خودنگهداری، تلاش بیشتری انجام دهند، در اینجا چند روش بالقوه وجود دارد:

کیف پول‌های گرم شخصی (Private Hot Wallets) طیف وسیعی از راه‌حل‌های تلفن همراه تا دسکتاپ را شامل می‌شوند که کاربران می‌توانند با استفاده از آن‌ها یک کیف پول ارز دیجیتال راه‌اندازی کرده و کلید خصوصی خود را برای کنترل دارایی‌های داخل آن کیف پول ایمن نگه دارند. از آنجایی‌که این کیف پول‌ها به اینترنت متصل هستند و می‌توانند با برنامه‌های غیرمتمرکز (DApps) مختلف برای انجام تراکنش‌های عادی تعامل داشته باشند، به آن‌ها «گرم» گفته می‌شود. با این حال، نگهداری مقدار قابل توجهی از بیت‌ کوین در کیف پول‌های گرم عاقلانه نیست.

کیف پول‌های سخت‌افزاری (Hardware Wallets) عموماً به عنوان کیف پول‌های سرد شناخته می‌شوند، زیرا تنها در صورت نیاز با برنامه‌های خارجی تعامل برقرار می‌کنند. کاربران امنیت‌محور می‌توانند با استفاده از کیف پول سخت‌افزاری به عنوان یک راه‌حل ذخیره‌سازی سرد، مزایای قابل توجهی برای بیت‌ کوین خود به دست آورند. کیف پول‌های ذخیره‌سازی سرد به طور بالقوه به کاربران در اجتناب از قراردادهای مخرب، هک شدن یا تلاش‌های مهندسی اجتماعی کمک می‌کنند.

کاربران که روش‌های خودنگهداری را انتخاب می‌کنند، باید اطمینان حاصل کنند که برای محافظت از دارایی‌هایشان، بهترین شیوه‌ها رعایت شود.

برای کاربرانی که از کیف پول‌های شخصی استفاده می‌کنند، کلید خصوصی تنها راه کنترل دارایی‌های مرتبط با آدرس آن‌ها است. محافظت از این کلید در هر شرایطی ضروری است و نباید آن را در اختیار افراد ناشناس قرار داد. از آنجایی که داشتن یک نسخه از کلید خصوصی ضروری است، کاربران نباید آن را به صورت متن ساده بر روی دستگاه‌ها یا رایانه‌های خود ذخیره کنند، زیرا در صورت نقض امنیتی، دارایی‌های آن‌ها در معرض خطر قرار می‌گیرد.

کیف پول‌های کاغذی یک راه‌حل ساده برای شروع ایمن نگه‌داری کلید خصوصی هستند، اما برای حداکثر امنیت، راه‌حل‌های فلزی بادوام را در نظر بگیرید. این کیف پول‌های فلزی با قابلیت حک کردن کلید خصوصی یا عبارت بازیابی (seed phrase) کاربر بر روی متریال ضد آتش و ضد آب، امنیت دارایی‌های رمزنگاری شما را در بلندمدت تضمین می‌کنند.

کیف پول‌های چند امضایی (Multisignature wallets) یک لایه امنیتی اضافی ارائه می‌دهند که در آن برای انتقال هر مقدار بیت‌ کوین از کیف پول‌های اصلی، چندین نفر باید تراکنش را امضا کنند. این روش‌ها به‌صورت استاندارد در خزانه‌ی پروژه‌های ارز دیجیتال یا سازمان‌های خودمختار غیرمتمرکز (DAO) برای محافظت در برابر به خطر افتادن یک کیف پول یا فرد خاص به کار می‌روند. با این حال، کاربران خرده‌فروش امنیت‌محور نیز می‌توانند از این روش استفاده کنند و با مشارکت اعضای خانواده و دوستان، لایه‌ی امنیتی دیگری به دارایی‌های خود اضافه کنند.

برای سازمان‌ها و افراد با دارایی خالص بالا (HNWIs)، تکیه بر اشخاص ثالث معتبر برای حفاظت از دارایی‌هایشان، رویکردی معقول است که بسیاری از تعهدات نظارتی و انطباقی آن‌ها را برآورده می‌کند.

خدمات نگهداری دارایی‌های دیجیتال، مشابه مدل‌های موجود برای نگهداری سهام، فلزات گرانبها و آثار هنری عمل می‌کنند.

موسسات معتبر مانند کوین‌ بیس (Coinbase) و بیت‌ گو (BitGo) راه‌حل‌های نگهداری دارایی‌های دیجیتال را ارائه می‌دهند. این سازمان‌ها بر اساس قوانین و مقررات حوزه قضایی که در آن ثبت شده‌اند، به عنوان موسسات نگهداری دارایی دیجیتال مجوزدار شناخته می‌شوند. آن‌ها در زمینه اقدامات امنیتی، بیمه، حسابرسی و انطباق با بالاترین استانداردها عمل می‌کنند تا بتوانند نیازهای سرمایه‌گذاران نهادی و افراد با دارایی خالص بالا (HNWIs) را برآورده سازند.

راه‌حل‌های نگهداری دارایی دیجیتال از طیف وسیعی از تدابیر امنیتی فیزیکی، ذخیره‌سازی سرد، فرآیندهای امنیتی عملیاتی و کنترل‌های دسترسی برای حفاظت از بیت‌ کوین‌های سپرده‌گذاری‌شده به این موسسات استفاده می‌کنند. آن‌ها همچنین می‌توانند برای حفظ سطح بالای شفافیت، به طور مرتب گزارش‌های واضحی از وضعیت نگهداری و موجودی دارایی را برای کاربران خود ارائه دهند.

مالکیت، حوزه قضایی و ساختار نگهداری می‌تواند به طور قابل توجهی بر انتخاب‌های شما در زمینه نگهداری ارز دیجیتال تأثیر بگذارد. در نظر گرفتن این عوامل در کنار جنبه‌های فنی نگهداری، برای اطمینان از امنیت دارایی‌های شما و رعایت قوانین و مقررات، ضروری است.

موسسات جهانی که بیت‌ کوین نگهداری می‌کنند، گاهی اوقات از نظر حوزه قضایی و شرکت‌های سهامدارشان، به لحاظ حقوقی پیچیده هستند. به همین ترتیب، دفاتر خانوادگی یا افراد با دارایی خالص بالا (HNWIs) می‌توانند انتخاب کنند که بیت‌ کوین خود را از طریق شرکت‌های سهامدار یا صندوق‌های امانی (Trust) در حوزه‌های قضایی مختلف نگهداری کنند، که این موضوع بر راه‌حل‌های احتمالی نگهداری در دسترس آن‌ها تأثیر می‌گذارد.

این ساختارها عمدتاً به دنبال بهره‌مندی از مزایای حفظ حریم خصوصی و کارایی مالیاتی هستند. با این حال، کاربران برای اطمینان از قانونی و مطابق بودن گزینه‌های انتخابی نگهداری خود، باید با مشاوره گرفتن از متخصصان مالی و حقوقی، اقدامات لازم را انجام دهند.

منبع: cointelegraph

لینک خبر: انواع روش‌های نگهداری بیت‌کوین