پروژه World با ارائه ارز دیجیتال رایگان در ازای احراز هویت بیومتریک، تلاشی نوآورانه برای مقابله با بحران هویت در عصر هوش مصنوعی است.
بر اساس آخرین اخبار ارز دیحیتال، پروژه World که توسط سام آلتمن، مدیرعامل OpenAI، بنیان‌گذاری شده، سرانجام پس از سال‌ها انتظار وارد خاک آمریکا شد. این پروژه که حالا در شش شهر بزرگ آمریکا از جمله لس‌آنجلس و میامی فعال شده، از فناوری اسکن چشم برای صدور هویت دیجیتال بیومتریک استفاده می‌کند و به کاربران در ازای این احراز هویت، ارز دیجیتال رایگان به‌صورت رمزارز (WLD) هدیه می‌دهد.
آلتمن این پروژه را راهی برای پاسخ به بحران هویت در عصر محتوای تولیدشده توسط هوش مصنوعی می‌داند؛ دنیایی که خود او نیز از بنیان‌گذارانش بوده است. در واقع (World) تلاش می‌کند با ترکیب کریپتو و بیومتریک، یک سیستم احراز هویت غیرمتمرکز و ایمن ایجاد کند که بتواند پاسخگوی چالش‌های آینده فضای دیجیتال باشد و کاربران را با دریافت ارز دیجیتال رایگان به مشارکت ترغیب کند.
انتقادات به ارز دیجیتال رایگان در برابر حریم خصوصی
اگرچه بنیان‌گذاران World وعده داده‌اند که داده‌های بیومتریک کاربران فقط روی دستگاه‌های شخصی ذخیره می‌شود و با رمزنگاری پیشرفته محافظت خواهد شد، اما نگرانی‌ها درباره حریم خصوصی در دنیای کریپتو همچنان باقی‌ست. نهادهای مدافع حریم دیجیتال در کشورهای مختلف، نسبت به این مدل کسب داده‌های بیولوژیکی به‌ازای دریافت ارز دیجیتال رایگان هشدار داده‌اند.
پلیس در برخی کشورها مانند هنگ‌کنگ دفاتر پروژه را تعطیل کرده و فعالیت آن را تعلیق کرده است. بسیاری از کارشناسان کریپتو معتقدند که این نوع از احراز هویت بیومتریک، هرچند نوآورانه، ممکن است در آینده زمینه‌ساز نظارت گسترده و متمرکز در دنیای کریپتو باشد. حتی اگر این پروژه ظاهر غیرمتمرکز داشته باشد. با این حال، World ادعا می‌کند تاکنون بیش از ۱۲ میلیون کاربر در سراسر جهان در این سیستم ثبت‌نام کرده‌اند که همگی از ارز دیجیتال رایگان بهره‌مند شده‌اند.
آینده هویت دیجیتال در تقاطع کریپتو و فناوری
با توجه به رشد فزاینده محتوای جعلی تولیدشده توسط هوش مصنوعی، برخی فعالان حوزه کریپتو از مدل World به‌عنوان راهکاری برای تشخیص انسان واقعی از ماشین استقبال کرده‌اند و ارز دیجیتال رایگان را مشوقی برای مشارکت می‌دانند. اما همچنان سوالات جدی درباره مالکیت داده‌ها، استقلال کاربران و قابل اعتماد بودن الگوریتم‌های این پروژه مطرح است. کریپتوکارنسی‌ها از ابتدا بر اصل آزادی، عدم تمرکز و حفاظت از داده‌ها استوار بوده‌اند. حال، ورود بیومتریک به این حوزه، مرز میان نوآوری و تهدید را باریک‌تر از همیشه کرده است.
اگر World بتواند اعتماد جامعه کریپتو را جلب کند و همچنان ارز دیجیتال رایگان ارائه دهد، شاید به الگویی برای آینده احراز هویت در پروژه‌های غیرمتمرکز تبدیل شود. اما در غیر این صورت، ممکن است به عنوان نمونه‌ای از دخالت کنترل‌گرایانه در فضای کریپتو در تاریخ باقی بماند؛ حتی اگر توزیع ارز دیجیتال رایگان یکی از اهداف اولیه‌اش بوده باشد.