حمله روتینگ چیست؟ نحوه جلوگیری از حملات روتینگ

حمله روتینگ یکی از مهم‌ترین تهدیدات امنیتی در شبکه‌های غیرمتمرکز مانند شبکه لایتنینگ است. این حملات با هدف اختلال در فرآیند مسیریابی، ایجاد تراکنش‌های ناموفق، هدر دادن منابع شبکه و یا حتی سرقت دارایی کاربران انجام می‌شوند. حمله‌کنندگان با سوءاستفاده از ضعف‌های موجود در مسیرهای پرداختی یا گره‌های شبکه می‌توانند جریان عادی تراکنش‌ها را مختل کرده و تجربه کاربران را به شدت تحت تأثیر قرار دهند. با توجه به اهمیت روزافزون شبکه‌های غیرمتمرکز برای پرداخت‌های سریع و مقیاس‌پذیر، شناسایی و مقابله با حملات روتینگ به یکی از اولویت‌های مهم در توسعه این فناوری تبدیل شده است.

Routing Attack چیست؟

حملات Routing یا روتینگ یکی از رایج‌ترین تهدیدات امنیتی در شبکه‌های کامپیوتری است. این حملات با هدف مختل کردن جریان داده‌ها، دسترسی غیرمجاز به اطلاعات یا حتی از بین بردن داده‌ها طراحی می‌شوند. اینجا با مفهوم حمله روتینگ بیشتر آشنا خواهی شد.

حمله Routing چیست؟

حمله روتینگ به نوعی حمله سایبری گفته می‌شود که مهاجم با سوءاستفاده از پروتکل‌های مسیریابی شبکه، جریان داده‌ها را تغییر داده یا مختل می‌کند. این حملات معمولاً در شبکه‌های بزرگ (مانند اینترنت) رخ می‌دهند و می‌توانند تأثیرات جدی بر امنیت و عملکرد سیستم داشته باشند.

علائم حملات روتینگ

• تأخیر زیاد در انتقال داده‌ها
• کاهش پهنای باند شبکه
• از دست رفتن داده‌ها
• اختلال در عملکرد سیستم

حمله Routing چگونه انجام می ‌شود؟

حملات Routing (روتینگ) یکی از روش‌های پیچیده و خطرناک در حملات سایبری هستند که مهاجم از ضعف‌های موجود در پروتکل‌های مسیریابی برای تغییر مسیر داده‌ها، مختل کردن شبکه یا دستیابی به اطلاعات حساس استفاده می‌کند. این حملات معمولاً با استفاده از دستکاری در اطلاعات مسیریابی شبکه صورت می‌گیرند. در ادامه توضیح می‌دهیم که حمله روتینگ چگونه انجام می‌شود و مهاجمان از چه تکنیک‌هایی برای اجرای این حملات استفاده می‌کنند. مراحل انجام حمله Routing به شرح زیر است

• شناسایی هدف: مهاجم ابتدا شبکه هدف را تجزیه و تحلیل می‌کند تا نقاط ضعف و آسیب‌پذیری‌های موجود در پروتکل‌های مسیریابی یا تجهیزات شبکه را شناسایی کند. ابزارهایی مانند اسکنرهای شبکه در این مرحله مورد استفاده قرار می‌گیرند.
• دستکاری جداول مسیریابی: مهاجم با ارسال اطلاعات جعلی یا مخرب به مسیریاب‌ها (روترها) جداول مسیریابی را تغییر می‌دهد. به این ترتیب، جریان داده‌ها به مسیری که مهاجم تعیین کرده است هدایت می‌شود.
• ایجاد اختلال در مسیر داده‌ها: مهاجم ممکن است مسیر داده‌ها را به یک نقطه دیگر منتقل کند، آن‌ها را حذف کند یا با تأخیر زیاد ارسال کند. این اقدامات می‌توانند باعث از دست رفتن داده‌ها یا ایجاد اختلال در شبکه شوند.
• جعل هویت (Spoofing): یکی از روش‌های محبوب مهاجمان جعل هویت یک روتر قانونی است. در این حالت مهاجم با جعل آدرس IP یا دیگر اطلاعات مربوط به مسیریاب به داده‌های ارسالی دسترسی پیدا می‌کند.
• انتقال داده‌ها به تونل‌های مخفی (Wormhole): در این روش، دو مهاجم در نقاط مختلف شبکه تونل مخفی ایجاد کرده و داده‌ها را از این تونل عبور می‌دهند. این کار به مهاجم اجازه می‌دهد تا اطلاعات را بدون شناسایی، دستکاری یا سرقت کند
• ایجاد نقاط حذف داده (Blackhole): مهاجم می‌تواند مسیر داده‌ها را به سمتی هدایت کند که تمام بسته‌های اطلاعاتی حذف شوند. این نوع حمله به شدت باعث اختلال در شبکه می‌شود.
• ارسال اطلاعات اشتباه (Routing Table Poisoning): مهاجم اطلاعات نادرست و مخرب به مسیریاب‌های شبکه ارسال می‌کند تا جدول‌های مسیریابی پر از اطلاعات غلط شوند. در نتیجه، داده‌ها به اشتباه هدایت می‌شوند یا از بین می‌روند.

ابزارهای مورد استفاده در حملات Routing

• Wireshark: برای تحلیل و رهگیری بسته‌های شبکه
• Cain & Abel: برای شنود اطلاعات و دسترسی به داده‌های رمزنگاری‌شده
• LOIC یا HOIC: برای ایجاد ترافیک جعلی و سنگین در مسیرهای خاص

چرا حملات Routing موفق می‌شوند؟

• ضعف‌های امنیتی در پروتکل‌های مسیریابی مانند BGP و RIP
• نبود احراز هویت قوی بین مسیریاب‌ها
• عدم رمزنگاری در اطلاعات مسیریابی
• نداشتن ابزارهای نظارتی و مانیتورینگ پیشرفته در شبکه

آشنایی با انواع حملات Routing

حملات روتینگ یکی از جدی‌ترین تهدیدهای امنیتی در شبکه‌های کامپیوتری محسوب می‌شوند که می‌توانند جریان اطلاعات را مختل کرده یا داده‌های حساس را به سرقت ببرند. این حملات با سوءاستفاده از ضعف‌های موجود در پروتکل‌های مسیریابی، باعث ایجاد مشکلاتی مانند از دست رفتن اطلاعات، اختلال در عملکرد شبکه و حتی خرابی زیرساخت‌ها می‌شوند. در اینجا با انواع حملات Routing و نحوه عملکرد آن‌ها آشنا خواهیم شد.

• حمله Blackhole (سیاه‌چاله): در حمله Blackhole مهاجم مسیر داده‌ها را به سمت مسیریابی جعلی هدایت می‌کند که در نهایت باعث حذف تمام بسته‌های اطلاعاتی می‌شود. این حمله اغلب برای مختل کردن کامل ارتباطات شبکه استفاده می‌شود.
• حمله Grayhole (سیاه‌چاله خاکستری): در این نوع حمله مهاجم به‌طور انتخابی برخی بسته‌های داده را مسدود می‌کند و برخی دیگر را عبور می‌دهد. این رفتار غیرقابل پیش‌بینی است و تشخیص حمله را بسیار دشوار می‌کند.
• حمله Wormhole (تونل کرمی): حمله Wormhole زمانی رخ می‌دهد که دو مهاجم در نقاط مختلف شبکه تونل مخفی ایجاد کنند و بسته‌های داده را از طریق این تونل منتقل کنند. این روش به مهاجم اجازه می‌دهد داده‌ها را کنترل، تغییر یا دستکاری کند.
• حمله Sinkhole (چاه‌سیاه): در حمله Sinkhole مهاجم مسیر داده‌ها را به یک نقطه خاص هدایت می‌کند که در آنجا داده‌ها ذخیره، تحلیل یا سرقت می‌شوند. این نوع حمله بیشتر برای جمع‌آوری اطلاعات استفاده می‌شود.
• حمله Routing Table Poisoning: در این نوع حمله، مهاجم اطلاعات نادرست یا مخرب به مسیریاب‌ها ارسال می‌کند و جداول مسیریابی را آلوده می‌کند. این موضوع باعث می‌شود داده‌ها به مسیرهای اشتباه هدایت شوند یا از بین بروند.
• حمله IP Spoofing (جعل هویت): در این حمله، مهاجم هویت یک مسیریاب قانونی را جعل می‌کند و داده‌ها را به سمت خود هدایت می‌کند. این حمله اغلب برای دسترسی به اطلاعات حساس یا حملات بعدی استفاده می‌شود.
• حمله Replay Attack (بازپخش): در این حمله، مهاجم بسته‌های داده‌ای را که قبلاً از شبکه عبور کرده‌اند، دوباره ارسال می‌کند. این موضوع می‌تواند باعث ایجاد اختلال یا تکرار اطلاعات در شبکه شود.

چرا حملات Routing خطرناک هستند؟

• اختلال در ارتباطات شبکه: این حملات می‌توانند عملکرد کل سیستم را مختل کنند.
• سرقت داده‌ها: مهاجمان ممکن است اطلاعات حساس را جمع‌آوری کنند.
• از دست رفتن داده‌ها: بسته‌های اطلاعاتی ممکن است به‌طور کامل حذف شوند.

چگونه از حملات Routing جلوگیری کنیم؟

• استفاده از پروتکل‌های امن مسیریابی
• رمزنگاری داده‌ها در مسیر انتقال
• به‌روزرسانی منظم نرم‌افزارهای مسیریاب
• استفاده از سیستم‌های تشخیص نفوذ (IDS)

تقلب در وضعیت تراکنش

در دنیای فناوری مالی و شبکه‌های پرداخت دیجیتال، امنیت تراکنش‌ها یکی از مهم‌ترین دغدغه‌هاست. با این حال مهاجمان همیشه به دنبال راه‌هایی برای سوءاستفاده از سیستم‌ها هستند. از جمله روش‌های رایج در این زمینه می‌توان به تقلب در وضعیت تراکنش، تعیین کارمزد گزاف برای مسیریابی و دستکاری موجودی اشاره کرد. در این مقاله این سه نوع تهدید را بررسی می‌کنیم و راه‌های مقابله با آن‌ها را توضیح می‌دهیم.

• تقلب در وضعیت تراکنش: در این روش، مهاجم تلاش می‌کند وضعیت تراکنش را دستکاری کرده و اطلاعات اشتباهی را به طرفین ارسال کند. این موضوع می‌تواند منجر به ایجاد اختلاف در حساب‌ها یا حتی عدم تحویل وجه به دریافت‌کننده شود.

تقلب در وضعیت تراکنش چگونه انجام می‌شود؟

• ارسال پیام جعلی به سیستم مبنی بر اینکه تراکنش موفق بوده، درحالی‌که چنین چیزی رخ نداده است.
• تغییر وضعیت تراکنش در لحظه پردازش و ارسال اطلاعات نادرست به کاربر.

راه‌های جلوگیری از تقلب در وضعیت تراکنش

• استفاده از سیستم‌های رمزنگاری برای تضمین صحت اطلاعات.
• تأیید چندمرحله‌ای وضعیت تراکنش.
• نظارت دقیق بر تراکنش‌ها و استفاده از ابزارهای شناسایی رفتارهای غیرمعمول

تعیین کارمزد گزاف برای مسیریابی

یکی دیگر از روش‌های تقلب، تعیین کارمزدهای غیرمنصفانه و گزاف برای انتقال تراکنش‌ها در شبکه‌های مسیریابی مالی است. این موضوع می‌تواند هزینه‌های کاربران را افزایش داده و اعتماد آن‌ها به سیستم را کاهش دهد.

تعیین کارمزد گزاف برای مسیریابی چگونه انجام می‌شود؟

• مسیریاب‌های جعلی در شبکه، هزینه‌های بالاتری را برای انتقال وجه در مسیرهای خاص اعمال می‌کنند.
• مهاجمان با کنترل بخشی از شبکه، مسیریابی را به سمت مسیرهای گران‌تر هدایت می‌کنند.

راه‌های جلوگیری از تعیین کارمزد گزاف برای مسیریابی

• نظارت بر نرخ‌های کارمزد در شبکه و تنظیم محدودیت برای کارمزدها.
• استفاده از مسیریابی هوشمند برای انتخاب مسیرهای بهینه و مقرون‌به‌صرفه.
• پیاده‌سازی قوانین سختگیرانه برای مسیریاب‌ها و مجازات متخلفان.

دستکاری موجودی

دستکاری موجودی یکی از جدی‌ترین تهدیدات در شبکه‌های مالی است که در آن مهاجم با تغییر اطلاعات حساب‌ها، موجودی غیرواقعی ایجاد می‌کند. این اقدام می‌تواند منجر به سرقت وجوه یا ایجاد ناهماهنگی در سیستم شود.

دستکاری موجودی چگونه انجام می‌شود؟

• مهاجم اطلاعات ثبت‌شده در پایگاه داده را تغییر می‌دهد.
• ایجاد تراکنش‌های جعلی برای افزایش مصنوعی موجودی حساب.
• استفاده از نرم‌افزارهای مخرب برای دسترسی به اطلاعات حساب‌ها و ویرایش آن‌ها.

راه‌های جلوگیری ازدستکاری موجودی

• استفاده از سیستم‌های رمزنگاری قوی برای حفاظت از اطلاعات موجودی.
• پیاده‌سازی سیستم‌های هشداردهنده برای شناسایی تغییرات غیرعادی در حساب‌ها.
• نظارت مداوم و مرتب بر تراکنش‌ها و مطابقت موجودی حساب‌ها با سوابق ثبت‌شده.

آشفتگی مسیر

آشفتگی مسیر یکی از مفاهیمی است که در طراحی و پیاده‌سازی شبکه‌های امن مورد توجه قرار می‌گیرد. هدف از این مفهوم، جلوگیری از شناسایی مسیرهای مشخص و کاهش احتمال شناسایی نودها (گره‌ها) یا مقصد نهایی توسط مهاجمان است. با استفاده از تکنیک‌هایی نظیر تغییر مداوم مسیرها و استفاده از الگوریتم‌های تصادفی، آشفتگی مسیر باعث کاهش احتمال موفقیت حملات و افزایش امنیت شبکه می‌شود.

حملات مسیریابی پیازی

حملات مسیریابی پیازی، به روش‌هایی اطلاق می‌شود که هدفشان نفوذ به ساختار شبکه‌های پیازی (مانند تور) است. در این نوع حملات، مهاجمان با بهره‌گیری از ضعف‌های موجود در سیستم، تلاش می‌کنند تا اطلاعات مسیریابی را تغییر دهند و ارتباط میان نودها را رهگیری کند یا هویت کاربران یا موقعیت مکانی آنها را فاش سازند بنابراین برای مقابله با این حملات استفاده از رمزنگاری قوی، بررسی دقیق نودهای شبکه و به‌روزرسانی مداوم الگوریتم‌ها ضروری است.

حملات سیبیل

حملات سیبیل (Sybil Attacks) از جمله خطرناک‌ترین تهدیدات در شبکه‌های توزیع‌شده و همتا به همتا هستند. در این حملات، مهاجم با ایجاد چندین هویت جعلی در شبکه، تلاش می‌کند تا قدرت تصمیم گیری شبکه رادر دست بگیرد واعتبارسنجی اطلاعات را مختل کند و کاربران یا نودهای واقعی را از شبکه خارج کند بنابراین برای کاهش اثرات این حملات ، روش‌هایی نظیر استفاده از مکانیسم‌های اعتبارسنجی قوی، محدود کردن تعداد هویت‌های قابل‌پذیرش برای هر کاربر و ایجاد سیستم‌های اعتماد توزیع‌شده پیشنهاد می‌شوند.

نحوه شناسایی حملات روتینگ در شبکه لایتنینگ

حملات روتینگ در شبکه لایتنینگ (Lightning Network) به معنای سوءاستفاده از مسیرهای پرداختی برای اختلال در عملکرد شبکه یا سوءاستفاده از منابع آن است. برای شناسایی این حملات، روش‌های زیر می‌توانند مفید باشند:

• نظارت بر رفتار کانال‌ها و گره‌ها: تحلیل رفتار گره‌ها و کانال‌ها به‌صورت پیوسته برای شناسایی فعالیت‌های غیرعادی، مانند تراکنش‌های ناموفق یا حجم زیاد درخواست‌های روتینگ و شناسایی گره‌هایی که به‌طور مکرر تراکنش‌ها را قطع یا مسدود می‌کنند.
• تحلیل زمان و حجم تراکنش‌ها: بررسی تراکنش‌هایی که زمان غیرمعمول طولانی دارند یا به‌طور غیرمنطقی از منابع استفاده می‌کنند و مقایسه الگوهای تراکنش با داده‌های گذشته برای تشخیص فعالیت‌های مشکوک.
• به‌کارگیری الگوریتم‌های یادگیری ماشین: استفاده از الگوریتم‌های یادگیری ماشین برای شناسایی الگوهای رفتاری مرتبط با حملات، مانند ایجاد تراکنش‌های جعلی یا مسدودسازی مسیرها و ایجاد سیستم‌های اعتبارسنجی برای رتبه‌بندی گره‌ها بر اساس عملکرد گذشته و میزان تعاملات سالم آنها.

چگونه از حمله روتینگ جلوگیری کنیم؟

برای جلوگیری از حملات روتینگ در شبکه لایتنینگ، راهکارهای زیر پیشنهاد می‌شوند:

• استفاده از سیاست‌های محدودکننده برای گره‌ها: اعمال محدودیت روی تعداد تراکنش‌های در حال انتظار (pending) برای هر گره و محدود کردن تعداد کانال‌های جدیدی که یک گره می‌تواند در مدت زمان مشخص ایجاد کند.
• پیاده‌سازی سیستم‌های اعتبارسنجی: استفاده از سیستم‌های اعتماد برای ارزیابی رفتار گره‌ها و مسدود کردن گره‌های بدرفتار و استفاده از گواهینامه‌های دیجیتال برای تایید هویت گره‌ها.
• ایجاد شبکه‌های خصوصی یا نیمه‌خصوصی: محدود کردن دسترسی به شبکه برای گره‌هایی که رفتار قابل اعتمادی ندارند و ایجاد زیرساخت‌های خصوصی برای تراکنش‌های حساس.
• استفاده از کانال‌های متنوع و مسیرهای چندگانه: استفاده از چندین مسیر پرداخت برای کاهش احتمال اختلال توسط یک گره یا مسیر خاص و پیاده‌سازی مسیریابی پویا که بتواند در صورت شناسایی حمله، مسیر را تغییر دهد.
• بروزرسانی پروتکل‌ها و نرم‌افزارها: به‌روزرسانی مداوم نرم‌افزار گره‌ها و اعمال اصلاحات امنیتی جدید.

جمع‌بندی

حمله روتینگ تهدیدی جدی برای امنیت و پایداری شبکه‌های توزیع‌شده به شمار می‌رود. این نوع حملات می‌توانند به کاهش اعتماد کاربران، اختلال در عملکرد شبکه، و حتی خسارت‌های مالی منجر شوند. برای مقابله با این چالش‌ها، استفاده از ابزارهای پیشرفته شناسایی، اعمال سیاست‌های امنیتی قوی، و به‌روزرسانی مداوم پروتکل‌های شبکه ضروری است. همچنین، همکاری مستمر بین توسعه‌دهندگان و کاربران برای تقویت امنیت شبکه و پیشگیری از سوءاستفاده‌ها نقش کلیدی دارد. با اتخاذ اقدامات مناسب، می‌توان شبکه‌ای امن‌تر و قابل‌اعتمادتر برای همه کاربران ایجاد کرد.