در سال‌های اخیر، ایردراپ‌ها (Airdrops) به یکی از روش‌های محبوب و رایج در بازار ارزهای دیجیتال برای توزیع توکن‌های جدید تبدیل شده‌اند. این روش به عنوان یک تاکتیک بازاریابی برای جذب کاربران اولیه و ایجاد آگاهی از پروژه‌های تازه راه‌اندازی شده به کار می‌رود. اما سؤال اساسی این است که آیا این ایردراپ‌ها واقعاً ارزش وقت گذاشتن دارند؟ در این مقاله، به بررسی دقیق ایردراپ‌ها و نقش شرکت‌های سرمایه‌گذاری خطرپذیر (VC) در پروژه‌های ارز دیجیتال می‌پردازیم تا مشخص شود آیا ایردراپ‌ها واقعاً ارزش وقت گذاشتن دارند یا خیر.

ایردراپ به فرآیندی گفته می‌شود که در آن پروژه‌های جدید ارز دیجیتال، توکن‌های خود را به‌طور رایگان بین کاربران توزیع می‌کنند. این توکن‌ها معمولاً به کیف پول‌های افراد خاصی که در جامعه فعال هستند یا تسک‌های خاصی را انجام می‌دهند، ارسال می‌شود. هدف از این توزیع رایگان، جلب توجه کاربران به پروژه و تشویق آنها به مشارکت در اکوسیستم پروژه است؛ اما در بسیاری از موارد، این استراتژی کارایی کافی ندارد.

بسیاری از توکن‌هایی که از طریق ایردراپ توزیع می‌شوند، به سرعت بی‌ارزش می‌شوند. دلیل اصلی این مسئله این است که وقتی توکن‌های زیادی به صورت رایگان در اختیار کاربران قرار می‌گیرند، اکثریت آنها بلافاصله اقدام به فروش این توکن‌ها می‌کنند. این عرضه گسترده باعث می‌شود که قیمت توکن‌ها به شدت کاهش پیدا کند. بنابراین، حتی اگر در ابتدا این توکن‌ها ارزشی داشته باشند، به زودی شاهد افت شدید قیمت خواهیم بود.

بسیاری از پروژه‌هایی که ایردراپ انجام می‌دهند، پروژه‌های نامعتبری هستند که یا از ابتدا برای کلاهبرداری طراحی شده‌اند یا اینکه هیچ برنامه جدی برای توسعه پایدار ندارند. این پروژه‌ها تنها به دنبال استفاده از ایردراپ به عنوان یک ابزار تبلیغاتی هستند و پس از جذب تعداد محدودی کاربر، فعالیتشان متوقف می‌شود. در نتیجه، توکن‌های توزیع شده عملاً بی‌ارزش خواهند بود و کاربران فقط وقت خود را هدر می‌دهند.

برخلاف تصوری که از ایردراپ‌های رایگان وجود دارد، شرکت در برخی از این ایردراپ‌ها ممکن است هزینه‌های پنهانی داشته باشد. برای مثال، در شبکه‌هایی مثل اتریوم، کاربران باید برای دریافت یا انتقال توکن‌های ایردراپ شده، هزینه‌های کارمزد پرداخت کنند. این هزینه‌ها گاهی اوقات از ارزش توکن‌های دریافتی بیشتر است و عملاً سودآوری را از بین می‌برد. به علاوه، برخی از ایردراپ‌ها نیاز به انجام مراحل پیچیده‌ای دارند که وقت و انرژی زیادی از کاربران می‌گیرد.

یکی از بزرگترین مشکلات ایردراپ‌ها، خطرات امنیتی آنهاست. برخی از ایردراپ‌ها توسط پروژه‌های کلاهبرداری طراحی شده‌اند که به دنبال جمع‌آوری اطلاعات شخصی یا حتی دسترسی به کیف پول‌های کاربران هستند. این مسئله می‌تواند منجر به از دست رفتن سرمایه‌های دیجیتال کاربران شود. بسیاری از ایردراپ‌ها از کاربران می‌خواهند تا اطلاعات شخصی یا کلیدهای خصوصی خود را ارائه دهند که این امر به‌شدت خطرناک است.

مشکلات ایردراپ‌ها

شرکت‌های سرمایه‌گذاری خطرپذیر (Venture Capital یا VC) نقش مهمی در تأمین مالی پروژه‌های ارز دیجیتال ایفا می‌کنند. این شرکت‌ها به دنبال پروژه‌های نوآورانه و پتانسیل‌دار هستند و از طریق تأمین مالی اولیه یا سری‌های مختلف جذب سرمایه، به رشد این پروژه‌ها کمک می‌کنند. اما سوال اصلی این است که آیا پروژه‌هایی که از طریق ایردراپ‌ها به‌دنبال جذب کاربران هستند، مورد توجه VCها قرار می‌گیرند؟

شرکت‌های VC معمولاً تنها به پروژه‌هایی سرمایه‌گذاری می‌کنند که دارای تیم قوی، تکنولوژی نوآورانه و برنامه‌های توسعه پایدار هستند. پروژه‌های بزرگ و معتبر اغلب به جای توزیع توکن رایگان، از سرمایه‌گذاران VC برای تأمین مالی استفاده می‌کنند. در نتیجه، بسیاری از پروژه‌هایی که ایردراپ برگزار می‌کنند، از نظر VCها ارزش سرمایه‌گذاری ندارند.

طبق گزارش‌های اخیر، سرمایه‌گذاری‌های خطرپذیر در حوزه بلاکچین و ارزهای دیجیتال در سال‌های اخیر به‌شدت افزایش یافته است. در سال 2021، شرکت‌های VC بیش از 30 میلیارد دلار در پروژه‌های مبتنی بر بلاکچین و ارزهای دیجیتال سرمایه‌گذاری کرده‌اند. این آمار نشان می‌دهد که بسیاری از پروژه‌های ارز دیجیتال به‌جای توزیع توکن‌های رایگان، بر جذب سرمایه‌گذاران حرفه‌ای تمرکز می‌کنند. شرکت‌هایی مانند a16z (Andreessen Horowitz)، Sequoia Capital و Pantera Capital از جمله بزرگ‌ترین سرمایه‌گذاران در این حوزه هستند.

این نوع سرمایه‌گذاری‌ها نشان می‌دهد که پروژه‌های مورد حمایت VCها معمولاً پایدارتر و با برنامه‌ریزی دقیق‌تری همراه هستند، برخلاف بسیاری از ایردراپ‌ها که به‌سرعت از بازار خارج می‌شوند.

پروژه‌هایی که از سرمایه‌گذاری VCها بهره‌مند می‌شوند، معمولاً دارای نقشه راه شفاف، تیم توسعه قوی و اهداف بلندمدت هستند. این پروژه‌ها از همان ابتدا به دنبال جذب سرمایه‌گذاران حرفه‌ای و کاربرانی با تجربه‌اند. در مقابل، پروژه‌های ایردراپ معمولاً بیشتر به دنبال جلب توجه عمومی از طریق تبلیغات زودگذر هستند و در بسیاری از موارد فاقد توسعه فنی و پایداری در بازار هستند.

با توجه به مقایسه‌های انجام‌شده، مشخص است که پروژه‌هایی که از حمایت VCها برخوردارند، به مراتب معتبرتر و با ارزش‌تر از پروژه‌هایی هستند که به ایردراپ‌ها متکی‌اند. در حالی که ایردراپ‌ها به کاربران توکن‌های رایگان ارائه می‌دهند، این توکن‌ها اغلب بی‌ارزش می‌شوند و سود چندانی برای کاربران به همراه ندارند. از سوی دیگر، پروژه‌هایی که توسط VCها پشتیبانی می‌شوند، معمولاً در صرافی‌های معتبر لیست شده و دارای نقدینگی و پتانسیل رشد بیشتری هستند.

به‌جای شرکت در ایردراپ‌های بی‌کیفیت، کاربران می‌توانند از روش‌های سرمایه‌گذاری پایدارتر بهره‌مند شوند:

  1. سرمایه‌گذاری در پروژه‌های مورد حمایت VCها: پروژه‌هایی که VCهای بزرگ در آن‌ها سرمایه‌گذاری کرده‌اند، معمولاً پتانسیل رشد بیشتری دارند و ارزش سرمایه‌گذاری زمانی و مالی را دارند.
  2. استیکینگ (Staking): کاربران می‌توانند از طریق استیکینگ توکن‌های معتبر، درآمد ثابتی کسب کنند و به‌جای انتظار برای ایردراپ‌های رایگان، پاداش‌های قابل‌پیش‌بینی دریافت کنند.
  3. خرید در مراحل اولیه پروژه‌های معتبر: سرمایه‌گذاری کوچک در پروژه‌های معتبر و در مراحل اولیه می‌تواند سودآورتر از دریافت توکن‌های رایگان از پروژه‌های ناشناخته باشد.

بسیاری از کاربرانی که در ایردراپ‌ها شرکت کرده‌اند، تجربه‌هایی منفی داشته‌اند. به عنوان مثال، توکن‌های دریافتی پس از مدتی هیچ ارزشی نداشته و حتی در برخی موارد کاربران به دلیل اشتباهات فنی یا هزینه‌های بالای کارمزد، نتوانسته‌اند از توکن‌های خود استفاده کنند. همچنین، برخی کاربران از ایردراپ‌هایی که منجر به کلاهبرداری و سرقت سرمایه‌شان شده، تجربه‌های تلخی دارند.

در نهایت، باید اذعان کرد که ایردراپ‌ها بیشتر به عنوان یک ابزار تبلیغاتی برای پروژه‌ها عمل می‌کنند تا یک فرصت واقعی برای کاربران. بسیاری از پروژه‌ها با ارائه توکن‌های رایگان به دنبال جلب توجه کاربران هستند، اما وقتی به واقعیت این توکن‌ها و ارزش آنها نگاه کنیم، مشخص می‌شود که بیشتر آنها هیچ ارزشی ندارند.

در مجموع، ایردراپ‌ها در نگاه اول ممکن است به عنوان یک فرصت جذاب برای دریافت توکن‌های رایگان و کسب سود به نظر برسند، اما واقعیت این است که در بیشتر موارد، شرکت در ایردراپ‌ها نه‌تنها سودی به همراه ندارد، بلکه می‌تواند منجر به اتلاف وقت و حتی ضرر شود. پروژه‌های بی‌اعتبار، کاهش سریع ارزش توکن‌ها، هزینه‌های پنهان و خطرات امنیتی از جمله عواملی هستند که ایردراپ‌ها را به ابزاری ناکارآمد تبدیل کرده‌اند. به‌ویژه وقتی که حمایت شرکت‌های VC نیز به‌طور مستقیم موفقیت پروژه را تضمین نمی‌کند، باید با دقت بیشتری نسبت به شرکت در ایردراپ‌ها تصمیم‌گیری کرد.

بنابراین، برای بیشتر کاربران، ایردراپ‌ها ارزش وقت گذاشتن ندارند و بهتر است به جای صرف وقت بر روی ایردراپ‌های مشکوک، روی پروژه‌های معتبرتر و استراتژی‌های سرمایه‌گذاری پایدارتر تمرکز کنند.