مدل (UTXO) بیت کوین چیست و چگونه آن را مدیریت کنیم؟

 بیت کوین محبوب‌ترین ارز دیجیتال در جهان است که ارزش آن در سال ۲۰۲۴ به دلیل عوامل مختلفی، از جمله علاقه‌مندی مؤسسات مالی، تأیید صندوق‌های قابل معامله در بورس (ETF) بیت کوین در ایالات متحده و انتظار برای نصف شدن پاداش بیت کوین در ماه آوریل به بالاترین حد خود رسید.

با این حال، هنوز هم برخی افراد در مورد اسکریپت بیت کوین که شبکه برای مدیریت صحیح تراکنش‌های بیت کوین استفاده می‌کند، به ویژه مدل خروجی تراکنش‌های خرج‌نشده (UTXO) شبکه بیت کوین، سردرگم هستند.

مدل خروجی‌‌های خرج نشده تراکنش بیت کوین چیست؟

قبل از پرداختن به مفهوم UTXOها، تعریف چرخه تراکنش بیت کوین مهم است. از نظر فنی، تراکنش‌های بیت کوین کمی پیچیده‌تر از تراکنش‌های ارزهای فیات هستند. تراکنش‌های نقدی معمولاً در مقادیر کامل دلاری مثل ۵ یا ۱۰ دلار انجام می‌شوند، در حالی که تراکنش‌های بیت کوین می‌توانند تا هشتمین رقم اعشار (به نام ساتوشی) کوچک باشند، که نشان‌دهنده سطح بالای تقسیم‌پذیری آن است.

هنگام شروع تراکنش بیت کوین، خود ارز دیجیتال به صورت فیزیکی در کیف پول ذخیره نمی‌شود. در عوض، کیف پول صرفا به عنوان ابزاری برای دسترسی و مدیریت وجوه مرتبط با آدرس بیت کوین کاربر عمل می‌کند.

بلاک چین به عنوان دفتر کل عمومی عمل می‌کند که تمام تراکنش‌های انجام شده در شبکه، از جمله تراکنش‌های مربوط به وجوه کاربر را ثبت می‌کند. هنگامی که شخصی تراکنش جدیدی انجام می‌دهد، گره‌های بیت کوین فرآیند اعتبارسنجی تراکنش را آغاز می‌کنند. تراکنش‌های معتبر سپس وارد mempool می‌شوند که استخراج‌کنندگان آن‌ها را برای گنجاندن در یک بلوک جدید انتخاب می‌کنند.

ماینرها برای حل یک پازل پیچیده با هم رقابت می‌کنند و برنده، بلوک را به بلاک چین اضافه می‌کند. سایر گره‌ها تراکنش‌های بلوک را تأیید می‌کنند. در صورت اعتبار، بلوک به بخشی دائمی از دفتر تبدیل می‌شود و ماینر برنده بیت کوین تازه استخراج شده را دریافت می‌کند.

بلاک چین بیت کوین فرآیند پرداخت را به ورودی‌ها و خروجی‌های بلاک چین تقسیم می‌کند تا تراکنش‌های بیت کوین را به درستی ردیابی کند. یک خروجی، کیف پولی است که تراکنش را آغاز می‌کند، زیرا در حال «خروج» وجوه برای ایجاد «ورودی» برای کیف پول دریافت کننده است. با این حال، اگر از قبل ورودی به آن کیف پول وجود نداشته باشد، شبکه نمی‌تواند خروجی ایجاد کند و این ورودی‌ها همان چیزی هستند که موجودی کیف پول بیت کوین را تشکیل می‌دهند.

یک ورودی می‌تواند هر مقداری از چند ساتوشی تا چندین بیت کوین باشد. این ورودی‌ها از طریق تراکنش‌های مختلف در یک کیف پول جمع می‌شوند. به عنوان مثال، فرض کنید کیف پول باب در سه تراکنش جداگانه 3.75 بیت کوین دریافت کرده است، که نتیجه آن سه UTXO (خروجی تراکنش خرج‌نشده) است.

وقتی باب بخواهد 0.50 بیت کوین خرج کند، شبکه بیت کوین به دنبال UTXOهای مناسب در کیف پول او می‌گردد تا از آنها به عنوان ورودی برای این تراکنش جدید استفاده کند. از آنجایی که تراکنش‌های بیت کوین نیاز به خرج کردن کل مقدار یک ورودی دارند، اگر باب از UTXO با مقدار 0.75 بیت کوین استفاده کند، 0.25 بیت کوین باقی‌مانده به کیف پول او به عنوان یک UTXO جدید بازگردانده می‌شود که معمولاً به آن “باقی‌مانده” گفته می‌شود.

اینجاست که ممکن است مقدار موجودی کیف پول باب به این صورت تقسیم شود:

این فرآیند کمی شبیه به استفاده از پول نقد است. اگر کیف پول فیزیکی باب 100 دلار در اسکناس‌های مختلف داشته باشد و او نیاز به پرداخت 27 دلار داشته باشد، او از ترکیبی از اسکناس‌ها که این مقدار را پوشش می‌دهد، مثلاً یک اسکناس 10 دلاری و یک اسکناس 20 دلاری استفاده می‌کند و 3 دلار باقی‌مانده را به عنوان باقی‌ پول دریافت می‌کند.

با این حال، ممکن است مقدار خیلی کم بیت کوین (Bitcoin dust) نیز باقی بماند و این همان بیت کوینی است که نمی‌توان آن را خرج کرد و در کیف پول جمع می‌شود. تراکنش‌های کوچک بیت کوین منجر به ایجاد UTXOهای کوچکتر می‌شوند. خروجی‌هایی که خیلی کوچک هستند ممکن است هزینه‌های تراکنش بیشتری نسبت به ارزششان داشته باشند، بنابراین نمی‌توان آنها را خرج کرد. مهم است که UTXOها را مدیریت کنید تا از جمع شدن بیت کوین با مقدار خیلی کم جلوگیری کنید.

چگونه یک کیف پول بیت کوین تصمیم می گیرد که کدام خروجی تراکنش را خرج کند؟

مدل UTXO بیت کوین معمولاً از روش اولین ورودی، اولین خروجی (FIFO) استفاده می‌کند تا UTXOهایی که باید خرج شوند را دسته‌بندی کند. این فرآیند انتخاب سکه به این معنی است که به طور خودکار قدیمی‌ترین بیت کوین‌ها را در کیف پول برای شروع یک تراکنش خرج می‌کند. با این حال، بیشتر کیف پول‌های بیت کوین راه‌هایی برای دور زدن FIFO برای کاربران باتجربه‌تر ارائه می‌دهند.

حریم خصوصی در مدل UTXO

همانطور که کیف پول ارز دیجیتال بیت کوین نمایشی از وجوه است، UTXO نیز نمایشی از خروجی های تراکنش خرج نشده کیف پول است.

هر کیف پول بیت کوین یک آدرس کیف پول دارد که برای ارسال و دریافت وجوه استفاده می شود. گفته می شود، کاربران می توانند کیف پول بیت کوین خود را برای ایجاد یک آدرس جدید برای افزایش حریم خصوصی خود در هر تراکنش پیکربندی کنند. با گذشت زمان، کاربران ممکن است بیت کوین را در آدرس های مختلفی که به یک کیف پول گره خورده اند نگه دارند.

شبکه بیت کوین UTXOها را در این آدرس‌ها توزیع می‌کند و ممکن است هر زمان که کاربر وجهی دریافت کرد، آدرس جدیدی ایجاد کند. در نتیجه، ردیابی تاریخچه تراکنش کیف پول بدون دسترسی به تمام آدرس های آن برای دیگران بسیار دشوار است. اگر باب با کاربر دیگری تراکنش انجام دهد، آنها فقط آدرس ایجاد شده برای آن تراکنش را خواهند دید.

مزایای مدل UTXO

• مدل UTXO مالکیت بیت کوین را با تأیید اینکه تراکنش های قبلی سکه ها را به یک کیف پول خاص ارسال کرده‌اند، ردیابی می کند. به هر حال، یک ورودی اطلاعات کیف پول عمومی کاربری که آن را ارسال کرده است را دارد. با استفاده از اسکریپت های ورودی و خروجی تراکنش، شبکه می تواند بیت کوین را به کیف پولی که آن را استخراج کرده است، ردیابی کند. این مدل از روش دوبار خرج کردن جلوگیری می‌کند.
• تراکنش‌ها موجودی کامل کیف پول را فاش نمی‌کنند. کاربران می‌توانند یک کیف پول بیت کوین را طوری تنظیم کنند که با هر تراکنش آدرس‌های جدید ایجاد کند، که ردیابی کل موجودی بیت کوین آنها را حتی سخت‌تر می‌کند.

معایب مدل UTXO

• از آنجایی که بلاک چین بیت کوین یک دفتر کل تراکنش ها است، تراکنش های کیف پول فقط خصوصی هستند. در حالی که مدل امنیتی UTXO تضمین می‌کند که تراکنش‌ها در بین شبکه پخش می‌شوند، یک کاربر اختصاصی می‌تواند هر تراکنش را به یک کیف پول ردیابی کند و عادات خرج کردن آن را ببیند. در حالی که این فقدان هرس UTXO ذاتاً تهدید کننده نیست، برخی از کاربران ممکن است برای جلوگیری از این امر، یک سکه حریم خصوصی را ترجیح دهند.
• ارسال هر مقدار بیت کوین هزینه تراکنش نسبت به مبلغ ارسالی را به همراه خواهد داشت. مبالغ بالاتر باعث افزایش کارمزد تراکنش می شود. همچنین، اگر کاربر چندین UTXO در چندین آدرس کیف پول داشته باشد، به دلیل تعداد تراکنش‌هایی که برای ایجاد یک ورودی انجام می‌شود، هزینه‌های بیشتری را پرداخت می‌کند.
• مدیریت نامناسب UTXO می‌تواند منجر به جمع شدن بیت کوین با مقدار خیلی کم می شود. این بیت کوین ها یک محصول جانبی رایج از دریافت بسیاری از تراکنش‌های کوچک بیت کوین در طول زمان است. UTXOهای کوچک اندازه بلاکچین بیت کوین را افزایش می‌دهند.

از آنجا که ماینرها تراکنش‌ها را بر اساس اندازه کارمزد اولویت‌بندی می‌کنند، UTXOهای کوچک باعث ازدحام شبکه شده و ممکن است زمان‌های تأیید را مختل کنند. با این حال، برخی کیف پول‌ها و صرافی‌ها ابزارهایی برای تجمیع UTXOهای کوچک به UTXOهای بزرگتر ارائه می‌دهند، که ردپای آنها را در بلاکچین کاهش می‌دهد.

چگونه بهترین مدیریت UTXOها را انجام دهیم؟

جلوگیری از هزینه‌های بالای تراکنش و باقی ماندن بیت کوین با مقدار کم با کمی مدیریت کیف پول ممکن است. در اینجا چند نکته برای مدیریت UTXOهای بیت کوین برای حفظ تجربه تراکنش به بهترین شکل ممکن آورده شده است:

تجمیع کیف پول

تجمیع UTXO عمل انتقال UTXOهای کیف پول به خود آن برای ایجاد یک UTXO یکپارچه است. این از جمع شدن تراکنش‌های کوچک و ایجاد بیت کوین با مقدار کم جلوگیری می‌کند. همچنین، اگر یک کیف پول گروه‌هایی از UTXOها را در آدرس‌های مختلف داشته باشد، تجمیع از هزینه‌های اضافی به دلیل ارسال چندین تراکنش به طور همزمان جلوگیری می‌کند.

زمان بندی بازار

معامله‌گران معمولی کریپتو می‌دانند که هزینه‌های تراکنش بیت کوین دائماً در حال تغییر است. مهم است زمانی که هزینه‌ها پایین هستند، تراکنش‌ها را انجام دهید. به همین ترتیب، بهینه‌سازی اندازه UTXO را تا زمانی که هزینه‌ها به اندازه کافی پایین باشد به تعویق بیندازید تا در طولانی مدت صرفه‌جویی کرده باشید. برای ادغام UTXO هیچ محدودیت زمانی وجود ندارد.

لینک منبع : cointelegraph.com

لینک مطلب : مدل (UTXO) بیت کوین چیست و چگونه آن را مدیریت کنیم؟